Als dochter van actrice Jane Birkin en duizendpoot Serge Gainsbourg moest Charlotte opboksen tegen haar vaders muzikale erfenis van duizelingwekkende proporties en de al even indrukwekkende filmcarrière van haar moeder, maar bleef ze toch overeind.
Charlotte Gainsbourg zette haar eerste stapjes in de muziek met het op 13-jarige leeftijd en aan de hand van haar vader gemaakte Charlotte For Ever, maar keerde pas 20 jaar later terug met het in 2006 verschenen 5:55, waarop Charlotte samenwerkte met Nicolas Godin, Jarvis Cocker, Neil Hannon en producer Nigel Godrich.
Deze plaat werd in 2010 gevolgd door het samen met Beck gemaakte en al even indrukwekkende IRM. Na IRM koos Charlotte Gainsbourg voor haar carrière als actrice (en niet zonder succes), maar met Rest keert ze gelukkig terug in de muziek.
Rest is net als zijn voorgangers een buitengewoon fascinerende plaat. Het is een plaat waarop Charlotte Gainsbourg laat horen dat ze kan zingen als het ultieme Franse zuchtmeisje, maar de zwoele en broeierige Franse klanken worden steeds snel verruild voor het Engels, waarna de Gainsbourg telg flink dieper graaft dan haar jongere Franse soortgenoten.
Charlotte Gainsbourg wist dit keer Paul McCartney te strikken voor een bijdrage, maar werkt op Rest vooral intensief samen met Guy-Manuel de Homem-Christo van Daft Punk en de succesvolle Franse producer DJ SebastiAn (Daft Punk, Frank Ocean). Het levert een plaat op die meerdere kanten op schiet.
Rest, dat overigens een eerbetoon is aan haar halfzus Kate Berry (ook een dochter van Jane Birkin), die vier jaar geleden zelf voor de dood koos, schuurt dicht aan tegen de Franse zuchtmeisjespop, laat zich beïnvloeden door de platen en de soundtracks die haar vader maakte, flirt met 80s synthpop en new wave en sluit aan op de moderne Franse elektronische muziek die op de kaart is gezet door bands als Air en Daft Punk. Hier blijft het niet bij, want Charlotte Gainsbourg heeft, net als Daft Punk, een hoorbaar zwak voor de elektronische disco van Giorgio Moroder en heeft ook goed geluisterd naar de bitterzoete popsongs van ABBA.
DJ SebastiAn heeft Rest voorzien van een rijks georkestreerd geluid dat wordt gedomineerd door atmosferische en breed uitwaaiende synths en fraai gearrangeerde strijkers. Het levert een wat kil geluid op, dat vervolgens door Charlotte Gainsbourg van heel veel warmte wordt voorzien.
Rest is een persoonlijke plaat, die ook in tekstueel opzicht zeer de moeite waard is, maar ook in muzikaal en vocaal opzicht is het smullen. De muziek van Charlotte Gainsbourg op Rest ligt bijzonder lekker in het gehoor en overtuigt hierdoor heel makkelijk, maar het is ook muziek vol verrassende wendingen.
Deze zijn deels het gevolg van het continu schakelen tussen Frans en Engels, maar ook het uit meerdere lagen en zowel uit elektronische als organische klanken bestaande geluidstapijt zit vol avontuur en onderhuidse spanning.
Het is knap hoe Charlotte Gainsbourg zwoele muziek kan maken die opvallend toegankelijk klinkt, maar je op hetzelfde moment steeds weer op het verkeerde been zet en maar aan kracht blijft winnen. Rest zit vol zwoele betovering en zoete verleiding, maar het is ook een plaat vol pijn en diepgang, die bij herhaalde beluistering alleen maar mooier en indrukwekkender wordt. Briljante plaat durf ik inmiddels wel te stellen. Erwin Zijleman