States Of Minds van Møster! is een plaat waar je even voor moet gaan zitten. Het is een plaat die het je zeker niet makkelijk maakt en die zeker in het begin alle kanten lijkt op te schieten. Op een gegeven moment valt echter alles op zijn plek en kun je alleen maar genieten van het opvallende muzikale universum dat de Noorse band creëert. Møster! heeft lak aan conventies en stijlen en gooit van alles en nog wat op een hoop. Het levert het ene moment een kakofonie van geluid op, maar de Noorse band tovert je net zo makkelijk zweverige soundscapes of wonderschone klanken voor. Buitengewoon fascinerende plaat.
Het is er in de bovenstaande categorie een in de overtreffende trap, want bij eerste beluistering kon ik echt helemaal niets met de muziek van de band rond de Noorse muzikant Kjetil Møster, maar intrigeerde de plaat me wel hopeloos.
Misschien vond ik van mezelf ook wel dat ik vol moest houden, want de band die Kjetil Møster heeft samengesteld bestaat onder andere uit leden van Motorpsycho en dat is een band die ik heel hoog heb zitten. Ik ben blij dat ik heb volgehouden, want wanneer je eenmaal wordt gegrepen door de muziek van de Noorse band is loslaten geen optie meer.
Goed, laat ik beginnen bij het begin. States Of Minds van Møster! opent, om het de luisteraar makkelijk te maken, met een track van ruim 20 minuten. Het is een track die begint met duistere klanken, bijzondere geluiden en af en toe een opduikende saxofoon. Vooral door die saxofoon had ik wel wat associaties met Bowie’s Blackstar; een volgende reden om te blijven luisteren naar de muziek van de Noorse band.
De machine van Møster! draait vervolgens een aantal minuten warm. De geluiden worden intenser en spannender, terwijl de saxofoon een steeds wat voornamere rol opeist. Na vijf minuten is de machine warmgedraaid en ronken de motoren. Langzaam ontstaat iets dat herkenbaar is als een song. Het is een song met een groovy ritme, een breed palet aan geluiden en instrumenten, en nog steeds de saxofoon, die steeds melodieuzer en jazzier gaat spelen. Langzaam maar zeker veranderen de in eerste instantie zo donkere, ongrijpbare en zelfs wat unheimische klanken in muziek die iets met je doet. Dat kan zo weer omslaan, maar vanaf dat moment weet je waartoe Møster! in staat is en wil je blijven luisteren.
Møster! is de band van jazz saxofonist Kjetil Møster, dus het is niet zo gek dat zijn saxofoon vaak centraal staat, maar de Noor heeft niets voor niets een aantal aansprekende muzikanten uit andere genres gerekruteerd. De jazz van Kjetil Møster slaat hierdoor het ene moment om in dromerige en sprookjesachtige soundscapes uit het donkere bos, maar kan ook meer de kant van de blues of rock op gaan, waarbij ook uitstapjes richting de progrock van Yes in haar jonge jaren niet wordt geschuwd.
De muziek van Møster! is het ene moment bijna verstild, maar kan zomaar ontaarden in een kakofonie van geluid. Zeker in de tracks waarin de rol van de gitaren wat groter is worden interessante duels tussen deze gitaren en de saxofoon van Kjetil Møster uitgevochten. De associaties met Bowie’s Blackstar blijft bij mij terugkeren, maar het is wel Blackstar voor gevorderden.
Het heeft bij mij wel even geduurd voor het kwartje viel, maar inmiddels is alles dat in eerste instantie nog zo tegen de haren in streek bijzonder en functioneel en kan ik intens genieten van de fascinerende mix van stijlen en geluiden die Møster! uit de speakers laat komen. Waar de passages met betoverend mooie klanken in eerste instantie schaars waren, loopt de bijna anderhalf uur (!) durende plaat er nu van over. En ik ben nog lang niet klaar met States Of Minds. Erwin Zijleman