Ik ben lang niet altijd gek op het werk van Elvis Costello, maar de Brit maakte ook minstens een handvol platen die ik koester. Op Look Now trekt een deel van deze platen voorbij, want Elvis Costello citeert op zijn nieuwe plaat vaak uit zijn eigen werk, wat de sleutelplaten in zijn oeuvre bloot legt. Verwacht vooral de meer ingetogen en romantische kant van de Britse singer-songwriter, maar op een of andere manier houdt de muziek van Elvis Costello toch ook altijd een scherp randje. Ik vind lang niet alles dat hij maakt mooi, maar deze plaat doet toch weer wat met me.
Misschien moet ik niet te scheutig zijn met het predicaat klassieker, maar platen als This Year’s Model, Armed Forces, Trust, Imperial Bedroom en King Of America mogen wat mij betreft zeker klassiekers worden genoemd en dan ben ik streng.
De Britse muzikant heeft inmiddels een enorme stapel platen op zijn naam staan en die zijn lang niet allemaal even goed. Uit de jaren 90 heb ik alleen de plaat met Burt Bacharach onthouden, terwijl de afgelopen 15 jaar alleen Secret, Profane & Sugarcane, National Ransom en het met The Imposters (met een aantal van zijn oude maten uit The Attraction) gemaakte The Delivery Man mijn aandacht wisten te trekken. Ook op het deze week verschenen Look Now staat de naam van The Imposters vermeld, maar het is een totaal andere plaat dan de plaat waarop Elvis Costello samen met onder andere Emmylou Harris de Amerikaanse rootsmuziek omarmde.
De afgelopen jaren schoot de muziek van de Brit alle kanten op, schreef hij zijn autobiografie en leverde hij een korte maar gelukkig succesvolle strijd met kanker. Look Now had misschien beter Look Back kunnen heten, want op zijn nieuwe plaat lijkt Elvis Costello voor een belangrijk deel terug te kijken op de muziek die hij de afgelopen decennia maakte.
Look Now laat goed horen welke platen Elvis Costello als de sleutelplaten in zijn oeuvre ziet en, toch wel opvallend, lijkt Painted From Memories, dat Elvis Costello in 1988 maakte met Burt Bacharach een hele belangrijke. Deze Burt Bacharach (inmiddels 90 jaar oud) schreef mee aan drie van de songs op de plaat, maar zijn hand waart ook op een groot deel van de rest van de plaat rond.
Toch is Look Now geen honingzoete plaat met songs van een oude ziel die al deels terugkijkt op zijn muzikale leven. De ‘angry young man’ Elvis Costello bestaat misschien niet meer, maar ook flarden van zijn vroege werk duiken op Look Now op, al spuwt de Brit wat minder gal en gif dan in zijn jonge jaren.
Look Now sluit verder aan bij de meer ingetogen momenten op platen als Imperial Bedroom, King Of America en Spike, al ligt het niveau wel net wat lager. Een net wat lager niveau is maar een relatief begrip, want Elvis Costello schrijft nog steeds song die flink boven de grauwe middelmaat uitsteken en vertolkt ze op geheel eigen en uit duizenden herkenbare wijze.
Ik zit bij beluistering van Look Now lang niet altijd op het puntje van mijn stoel, maar de plaat heeft absoluut veel moois te bieden en iedere keer dat ik de plaat beluister komt er weer een lichtpuntje bij. Elvis Costello laat nog maar eens horen dat hij in meerdere genres en stijlen uit de voeten kan en waar ik het aan het eind van de jaren 70 geen geweldig zanger vond, overtuigt hij op zijn nieuwe plaat met mooie, emotievolle en zeker ook soulvolle zang. Prima plaat. De naam Elvis Costello waardig. Erwin Zijleman