Oké, Seasick Steve is misschien een iets minder ouwe rot dan we dachten en zijn levensverhaal is ook niet het jongensboek dat ons eerder werd voorgeschoteld, maar zegt dat ook wat over zijn muziek? Nee, wat mij betreft niet. Ook Can U Cook? bevat weer flink wat heerlijke uptempo bluesrock tracks en wat meer ingetogen tracks met invloeden uit de blues en de country. Can U Cook? staat vol met gitaarwerk om je vingers bij af te likken en met songs die direct blijven hangen en die garant staan voor een goed gevoel. Ik doe het er nog altijd voor.
Keepin' The Horse Between Me And The Ground werd, mede hierom, twee jaar geleden verrassend lauw ontvangen en ook het vorige week verschenen Can U Cook? wordt niet vaak genoemd in de lijstjes met de belangrijkste releases van de week.
Het is op zich bijzonder, want hoe mooi en indrukwekkend het verzonnen levensverhaal van Seasick Steve ook was, het had verder niet heel veel invloed op zijn muziek. Hetzelfde geldt voor zijn leeftijd, want Seasick Steve is dan misschien niet dik in de 70, maar nadert inmiddels toch wel de pensioengerechtigde leeftijd. Ik vond Keepin' The Horse Between Me And The Ground twee jaar geleden bovendien een uitstekende en ook verrassende plaat en was dus wél nieuwsgierig naar de nieuwe plaat van de Amerikaanse muzikant.
Seasick Steve kwam twee jaar geleden met bijna twee uur muziek op de proppen, wat echt teveel van het goede was, en beperkt zich nu tot bijna een uur, wat een betere dosering is. De plaat opent met een typische Seasick Steve bluesrock stamper met gierende gitaren, moddervette drums en de hedendaagse variant op de Delta blues die we inmiddels van hem kennen. Het klinkt direct weer lekker.
Ook op Can U Cook? laat Seasick Steve zich weer bijstaan door zijn vertrouwde metgezellen drummer Dan Magnusson en gitarist Luther Dickinson en horen we een voor belangrijk deel bekend en vertrouwd geluid. Dat Seasick Steve ook meer kan dan bluesy stampers afleveren liet hij al horen op het tweede deel van Keepin' The Horse Between Me And The Ground en ook op zijn nieuwe plaat neemt hij met grote regelmaat gas terug.
Direct in de tweede track moeten we het doen met een akoestische gitaar, een weemoedig klinkende mondharmonica en doorleefde vocalen en Can U Cook? bevat meer van dit soort songs. Het bevalt me wel, al is het maar omdat de toch niet zo hele ouwe rot met dit soort akoestische blues en country nog wel even vooruit kan.
In ongeveer de helft van de tracks op de plaat ligt het tempo wat hoger en pakken Seasick Steve en zijn medemuzikanten lekker stevig uit. Hier en daar schuift het dicht tegen de muziek van The Black Keys of The White Stripes aan, maar het zo karakteristieke Seasick Steve geluid, al dan niet voortgebracht op uit afval gemaakte gitaren, is absoluut behouden gebleven.
De term bluesy stamper klinkt misschien wat denigrerend, maar het is knap hoe Seasick Steve steeds weer weet te overtuigen met songs die buitengewoon lekker klinken, maar ook blijven hangen. 13 van dit soort tracks zou wat veel zijn en dus is het goed dat Seasick Steve op Can U Cook? ook met enige regelmaat kiest voor meer ingetogen songs, die heerlijk authentiek en doorleefd klinken. Totaal genomen misschien niet echt iets nieuws van Seasick Steve, maar wel gewoon weer een prima plaat. Erwin Zijleman