19 april 2019

Canvas Blanco - Exilio

Canvas Blanco maakte met haar debuut al indruk, maar levert nu een waar meesterwerk af dat maar blijft verbazen
De Nederlandse band Canvas Blanco leverde ruim vier jaar geleden een bijzonder debuut af, waarop het de Europicana introduceerde. Die Europicana wordt nu de toekomst in getrokken met onder andere elektronische impulsen en zoveel verassende wendingen dat het je soms duizelt. Exilio verdient absoluut een prijs voor een van de mooiste verpakkingen van vinyl die ik ooit heb gezien, maar ook in muzikaal opzicht is de tweede van de Nederlandse band een album om in te lijsten. Canvas Blanco roept 1001 associaties op en voegt steeds weer andere ingrediënten toe aan haar muziek. Met iedere noot groeit de bewondering voor dit wonderschone album.


Canvas Blanco is een Nederlandse band, die alweer ruim 4 jaar geleden verraste met het uitstekende Call Me Lucky, Fat Or Skinny. Het debuut van de band rond Jozua Koffeman, die eerder aan de weg timmerde met Lorrainville en Brown Feather Sparrow, was volgens de band zelf te omschrijven als “Americana met een flinke dosis fantasie”, oftewel Europicana. 

Ik vergeleek de muziek op het debuut van Canvas Blanco vooral met de albums van Sparklehorse en Calexico, al hoorde ik ook wel wat van het net wat avontuurlijkere werk van Paul McCartney. Het debuut van de Nederlandse band werd geprezen in meerdere recensies, maar uiteindelijk viel de aandacht voor het eerste album van Canvas Blanco me toch wat tegen. Albums als deze moet immers iedere muziekliefhebber horen. 

Eerder deze maand bracht de band een nieuw album uit, Exilio. Ik heb het prachtig groen gekleurde vinyl al een tijdje in huis en kan inmiddels concluderen dat Canvas Blanco haar zo terecht geprezen debuut heeft weten te overtreffen. De band had na een geslaagde crowdfunding campagne acht dagen de beschikking over een studio en nam in die acht dagen maar liefst 18 songs op. Het levert ruim 70 minuten muziek op, verdeeld over twee LP’s. 

Canvas Blanco heeft ervoor gekozen om het album pas later dit jaar uit te brengen via de streaming media diensten. Ik kan daar aan de ene kant begrip voor opbrengen, want de schoorsteen moet ook roken, maar aan de andere kant maakt een band die niet meegaat met diensten als Spotify en Apple Music het zichzelf extra moeilijk. Het zou doodzonde zijn wanneer Exilio door de voorlopige afwezigheid op de streaming media platforms tussen wal en schip valt, want Canvas Blanco heeft een prachtig en bijzonder fascinerend album afgeleverd. 

Het is een album dat zich deels in het zelf gecreëerde hokje Europicana laat duwen, maar de Nederlandse band slaat op haar nieuwe album ook talloze andere wegen in. Exilio is volgens de band zelf “een futuristisch verhaal over het net niet correct gekloonde wonderkind Sam Towyer, die een uitweg zoekt uit een keurslijf van digitale maakbaarheid”. Een echte conceptplaat dus, waarvan je het futuristische aspect terug hoort in de muziek. 

Ook op Exilio verkent Canvas Blanco de grenzen van de Europicana, maar de band heeft ook meer elektronica toegevoegd aan haar muziek. Na de openingstrack vol elektronica en spoken word, combineert Canvas Blanco op fraaie en bijzondere wijze invloeden uit de Americana met 1001 andere invloeden. 

Op een of andere manier heb ik meer dan eens associaties met de muziek van Talkings Heads, maar Exilio is de plaat die Talking Heads nooit gemaakt heeft. Het ene moment klinkt het rootsy of folky, het volgende moment hoor je flarden Radiohead, Wilco of toch weer iets heel anders. Het knappe is dat Exilio een album is dat zowel rootsliefhebbers als liefhebbers van indie-pop moet kunnen aanspreken.

Ik hou persoonlijk wel van albums die organische geluiden combineren met elektronica en die zich graag in meerdere genres bewegen, maar zo goed als Exilio van Canvas Blanco heb ik er niet veel. Canvas Blanco mikt op haar nieuwe album een heleboel nogal uiteenlopende ingrediënten bij elkaar en maakt muziek uit het verleden en muziek uit de toekomst. Het is muziek die op zich niet onconventioneel klinkt, maar ondertussen doet Canvas Blanco alles net wat anders. 

Je moet altijd maar afwachten hoe dat uitpakt, maar in het geval van Exilio levert het een fascinerend album op dat de smaakpapillen op alle mogelijke manieren aangenaam prikkelt. Echt veel te mooi om over het hoofd te zien deze tweede van Canvas Blanco. Erwin Zijleman

Op Spotify vind je momenteel de onderstaande drie singles, maar de rest komt de komende maanden. Een veel betere deal is de aanschaf van het hele album. Bijzonder fraai verpakt in een luxe hoes met tweemaal bijzonder fraai groen en fantastisch klinkend vinyl, het album op cd en een downloadcode voor MP3 of lossless audio. Doen. https://www.canvasblanco.com/store/.