Mujeres is mijn eerste kennismaking met de muziek van de Amerikaanse band Y La Bamba en het is een kennismaking die naar veel meer smaakt. Frontvrouw Luz Elena Mendoza is niet vies van een invloed meer of minder en voert de luisteraar mee op een buitengewoon intrigerende reis langs folk, dreampop, lo-fi, psychedelica en flink wat invloeden uit de wereldmuziek. Mujeres klinkt totaal anders dan de andere albums die ik dit jaar heb beluisterd en maakt het me niet altijd makkelijk, maar na enige gewenning liet dit bijzondere album me niet meer los. Sindsdien is het album van Y La Bamba me alleen maar dierbaarder geworden.
De naam Y La Bamba zei me eerlijk gezegd niets, maar de band rond de uit Portland, Oregon, afkomstige Luz Elena Mendoza bestaat al een aantal jaren en maakte een vijftal albums, die met name in de alternatieve Amerikaanse muziekpers konden rekenen op zeer positieve recensies.
Luz Elena Mendoza heeft Mexicaanse ouders, maar groeide zelf op in de Verenigde Staten. Invloeden uit de Mexicaanse muziek duiken echter met enige regelmaat op in het werk van Y La Bamba. Het zijn zeker niet de enige invloeden, wamt Mujeres blijkt een vat vol tegenstrijdigheden.
Het album opent met bijna pastorale folky klanken, maar die slaan al snel om in een vol klinkend popliedje met een vleugje dreampop en gitaarakkoorden vol zonnestralen. Het is een popliedje van het soort waar Y La Bamba van mij het hele album had mogen vullen, maar Luz Elena Mendoza wil graag ook nog 1001 andere invloeden kwijt. Fluitende vogeltjes verbinden de eerste twee tracks op Mujeres, maar het zijn tracks die totaal verschillend klinken. Na de volle en zonnige openingstrack klinkt de tweede track rauw en kaal. Het is een track met een hoog lo-fi gehalte, maar het is ook een track die ondanks de eenvoud van de gitaarlijnen en de stem de aandacht vast weet te houden.
Track nummer drie verrast met jazzy gitaarlijnen die me herinneren aan de jaren 80 en klinkt weer zwoel en zomers, waarna in de vierde track zwoele ritmes domineren en Luz Elena Mendoza het Engels verruilt voor het Spaans. De muziek van Y La Bamba wordt opeens een stuk ongrijpbaarder en combineert invloeden uit de wereldmuziek met een flinke dosis psychedelica. Het is even wennen, maar het intrigeert hopeloos.
De vijfde track van het album is weer van grote schoonheid en combineert het vleugje dreampop dat we al eerder hoorden met een sfeertje dat doet denken aan zwoele filmmuziek uit de jaren 70. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen gecharmeerd zal zijn van het vat vol tegenstrijdigheden dat Mujeres is, maar na enige gewenning valt er heel veel op zijn plek.
Ook in de tracks die volgen schiet Mujeres van Y La Bamba alle kanten op. In de ene track ben je bij een Mexicaanse hoge mis belandt, waarna Luz Elena Mendoza je richting Cuba en Zuid-Amerika sleept en dansbare ritmes hun intrede doen of Mujeres toch weer opschuift richting folk of dreampop.
Met name de dromerige songs op het album zijn van grote schoonheid, waarbij het me niet zoveel uitmaakt of Luz Elena Mendoza in het Engels of in het Spaans zingt, al klinkt de meeste emotie door wanneer voor het Spaans wordt gekozen.
Mujeres bevat maar liefst 14 songs, maar waar het album in eerste instantie vooral energie slurpt, was ik na een aantal luisterbeurten flink verslaafd aan het nieuwe album van Y La Bamba. Het is een album dat lijkt op geen enkel album dat ik de laatste tijd heb beluisterd en het is een album dat niet past in de hokjes die we met zijn allen hebben bedacht. Van psychedelisch en overvol tot intiem en bijna leeg. Y La Bamba neemt je mee op een rollercoaster ride die in eerste instantie verbazing wekt, maar al snel heel veel respect afdwingt. Erwin Zijleman
De muziek van Y La Bamba is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://ylabamba.bandcamp.com/album/mujeres.