17 april 2021

London Grammar - Californian Soil

London Grammar kiest op Californian Soil deels voor een wat voller en meer uptempo geluid, maar de Britse band heeft ook haar uit duizenden herkenbare onderkoelde geluid behouden
Met haar eerste twee albums leverde London Grammar wat mij betreft twee voltreffers af. Het deze week verschenen Californian Soil is op het eerste gehoor net wat minder, maar het is wel een groeiplaat. Het is een album dat wat voller en wat lichtvoetiger opent dan we van de band gewend zijn, maar naarmate het album vordert hoor je steeds meer het zo herkenbare London Grammar geluid. En als de wat vollere klanken je niet overtuigen, is er altijd nog de geweldige stem van Hannah Reid, die het geluid van de Britse band ook op Californian Soil weer op buitengewoon indrukwekkende wijze naar zich toe trekt. Geweldige band en weer een uitstekend album.


De Britse band London Grammar leverde met haar debuut If You Wait uit 2013 en opvolger Truth Is A Beautiful Thing uit 2017 twee uitstekende albums af. Ook voor album nummer drie heeft de oorspronkelijk uit het Britse Nottingham afkomstige, maar tegenwoordig vanuit Londen opererende band, de tijd genomen, want ook dit keer zijn bijna vier jaar verstreken. 

London Grammar bestaat nog altijd uit gitarist Dan Rothman, multi-instrumentalist Dot Major en zangeres Hannah Reid en het is nog steeds laatstgenoemde die met haar geweldige stem het geluid van London Grammar voor een belangrijk deel bepaalt. 

Die stem vloeide op de vorige twee albums van de Britse band prachtig samen met een soms bijna minimalistische instrumentatie, wat de band de vergelijking met The Xx opleverde. Vergeleken met The Xx was London Grammar overigens wel wat meer een popband, maar wel een hele goede en aangename popband. 

Door de twee prima albums was ik heel nieuwsgierig naar het deze week verschenen Californian Soil, dat me bij eerste beluistering licht tegenviel. London Grammar heeft haar derde album wat voller ingekleurd, flirt een enkele keer heel voorzichtig met de dansvloer en heeft bovendien invloeden uit de triphop toegevoegd aan haar muziek. 

London Grammar schuift hierdoor een enkele keer flink op richting een band als Massive Attack, maar het gaat te ver om te stellen dat het trio uit Londen op haar derde album duidelijk andere wegen in slaat. Californian Soil schuift soms wat op richting hitgevoelige of zelfs dansbare pop, maar aan de andere kant hoor je ook nog steeds het redelijk sober ingekleurde en zo herkenbare geluid van de band. 

De songs waarin het wat soberdere geluid domineert, die vooral op het tweede deel van het album zijn te vinden, zijn mijn favoriete tracks op het album, maar nu ik het derde album van London Grammar wat vaker heb gehoord, valt er ook op het eerste deel van het album steeds meer op zijn plek. 

De Britse band maakt nog altijd bijzondere popmuziek, waarin zowel de instrumentatie als de zang wat onderkoeld over komen, wat de muziek van London Grammar voorziet van een bijzondere sfeer. Het is een sfeer die mij makkelijk betovert.

Californian Soil is rijker georkestreerd dan de vorige twee albums van de band, maar het is allemaal weer bijzonder mooi gedaan, zeker als de band nieuwe wegen verkent die niet flirten met hitgevoelige pop. Californian Soil is overigens een bijzondere titel voor een album waarop de zon nauwelijks schijnt en de klanken toch vooral doen denken aan winterlandschappen. 

Ik had zoals gezegd wat twijfel over het toch wat voller en meer uptempo klinkende geluid van de band, maar het was wederom Hannah Reid die me over de streep trok. De Britse zangeres beschikt niet alleen over een geweldige stem, maar ze heeft ook een uniek eigen geluid, dat voor een belangrijk deel het ook zo karakteristieke London Grammar geluid bepaalt. 

Zeker wanneer de instrumentatie relatief sober is, stijgt de zang van Hannah Reid naar grote hoogten en weet ik onmiddellijk weer waarom ik de vorige twee albums van London Grammar zo vaak heb beluisterd. 

Californian Soul is bij vlagen wat minder indrukwekkend dan de eerste twee albums, maar het siert de band dat het niet vasthoudt aan een beproefd recept en bovendien is het een album dat groeit, want ook de songs die me net wat minder goed bevielen, overtuigen me inmiddels volledig. Voorzichtig durf ik dan ook wel te concluderen dat London Grammar het weer geflikt heeft. Erwin Zijleman


Californian Soil van London Grammar is verkrijgbaar via de Mania webshop: