De Amerikaanse muzikante Dori Freeman krijgt tot dusver nog niet de aandacht die ze verdient. Ze is inmiddels toe aan haar vierde album en het is het vierde album waarop ze indruk maakt met haar prachtige stem. Waar de vorige drie album wat traditioneel klonken, is Ten Thousand Roses voorzien van een wat moderner geluid, al is ook het traditionele rootsinstrumentarium nog nadrukkelijk aanwezig in haar muziek. Het soms net wat lichtvoetigere geluid op het album bevalt me wel, al is het maar omdat Dori Freeman nog wat duidelijker laat horen wat een geweldige zangeres ze is. Ten Thousand Roses is een modern klinkend rootsalbum dat Dori Freeman maar eens op de kaart moet gaan zetten als groot talent.
Dori Freeman debuteerde in 2016 bijzonder fraai met een titelloos album dat werd geproduceerd door Teddy Thompson, die tot haar verbazing reageerde op een bericht dat ze hem via Facebook stuurde. Na een geslaagde crowdfunding campagne was er genoeg geld voor het opnemen van een album en was er ook nog ruimte om een aantal muzikanten van naam en faam uit te nodigen in de studio in New York.
Het leverde een zeer geslaagd debuut op, dat misschien nog wel het meest opviel door de werkelijk prachtige stem van de Amerikaanse muzikante die afwisselend deed denken aan Alison Krauss en Emmylou Harris.
Teddy Thompson produceerde een jaar later ook het tweede album van de muzikante uit Galax, Virginia, maar dat album trok helaas maar weinig aandacht en viel ook mij niet op, wat overigens niet had te maken met de kwaliteit van het album. Het in 2019 verschenen en wederom door Teddy Thompson geproduceerde Every Single Star pakte me uiteindelijk wel in, maar kreeg net als de eerste twee albums van Dori Freeman veel te weinig aandacht.
Deze week verscheen het vierde album van Dori Freeman, Ten Thousand Roses, en het is een album dat toch wat anders klinkt dan zijn drie voorgangers. Voor het eerst deed de Amerikaanse muzikante geen beroep op Teddy Thompson en liet ze de productie over aan haar echtgenoot Nicholas Falk. Deze haalde andere muzikanten naar de studio, maar drukt ook zijn eigen stempel op het geluid van Dori Freeman.
Waar de eerste drie albums van Dori Freeman waren voorzien van een redelijk traditioneel en ook tijdloos countrygeluid met wat uitstapjes richting folk, kiest de muzikante, die nog steeds opereert vanuit Virginia op haar nieuwe album voor een wat voller en ook wat moderner geluid, al hoor ik net zo goed uitstapjes naar de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw.
Het is een geluid dat wat voorzichtige invloeden uit de (indie-)pop niet schuwt, maar Amerikaanse rootsmuziek domineert ook het vierde album van Dori Freeman, dat wat mij betreft kan worden gezien als een schoolvoorbeeld van alt-country in het huidige millennium.
Het is een album dat, net als zijn drie voorgangers, de meeste kracht ontleend aan de bijzonder mooie stem van Dori Freeman. Het is een stem die ook op Ten Thousand Roses weer prachtig uit de speakers komt, maar het is ook een stem die zich aanpast aan de genres die het nieuwe album aantikt.
In de wat traditioneler aandoende songs met vooral invloeden uit de country klinkt Dori Freeman als op haar vorige albums en als een zangeres die mee kan met de besten in het genre, maar wanneer Ten Thousand Roses net wat lichtvoetiger klinkt, klinken ook de vocalen wat lichtvoetiger, waardoor het vierde album van Dori Freeman nog wat duidelijker anders klinkt dan zijn voorgangers.
Rootsliefhebbers met een aversie tegen invloeden uit de pop in hun rootsmuziek hoeven overigens niet te schrikken van het bovenstaande, want Ten Thousand Roses is wat mij betreft voor 99% een rootsalbum, met hier en daar een wat frivoler uitstapje.
Het is een album dat mij uitstekend bevalt. Na drie albums met een vergelijkbaar geluid en een vergelijkbare productie, was ik wel toe aan iets anders en dat anders hebben we gekregen. Een ding is gelukkig niet veranderd en dat is dat Dori Freeman nog altijd de sterren van de hemel zingt en muziek maakt die zich niet alleen genadeloos opdringt, maar die ook heerlijk blijft hangen. Erwin Zijleman
De muziek van Dori Freeman is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://dorifreeman1.bandcamp.com/album/ten-thousand-roses.
