If I Can't Have Love, I Want Power van Halsey is een soundtrack bij een horrorfilm, maar het is ook de soundtrack van deze tijd. Het is bovendien een van de meest fascinerende popalbums van het moment. Het door Trent Reznor en Atticus Ross (Nine Inch Nails) geproduceerde If I Can't Have Love, I Want Power schakelt moeiteloos tussen aardedonkere en vaak overweldigende klanken en lekker in het gehoor liggende popsongs. Zowel de instrumentatie als de productie zijn kunststukjes, maar Halsey overtuigt ook als zangeres. Liefde voor pop is absoluut noodzakelijk, maar als die er is, is het nieuwe album van Halsey er zeker een om te proberen.
Halsey, het alter ego van de Amerikaanse muzikante Ashley Nicolette Frangipane, bracht tussen 2015 en 2020 al drie albums uit. Het zijn albums die met name in de Verenigde Staten konden rekenen op positieve kritieken, maar zelf was ik nog niet ondersteboven van de muziek van Halsey, al lieten alle drie de albums die ze tot dusver uitbracht zeker interessante dingen horen.
Het deze week verschenen vierde album van Halsey, If I Can't Have Love, I Want Power, is inmiddels meerdere malen overladen met superlatieven, wat me op zijn minst nieuwsgierig maakte naar het nieuwe album van de Amerikaanse muzikante.
De Amerikaanse popprinses heeft met Trent Reznor en Atticus Ross, beiden bekend van de band Nine Inch Nails, in ieder geval gekozen voor opvallende producers. Het zorgt er voor dat het nieuwe album van Halsey anders klinkt dan die van alle andere popprinsessen op het moment, maar op hetzelfde moment is de concurrentie in het genre moordend en zijn er bovendien al een aantal geweldige albums in het genre verschenen.
Ondanks de productie van Trent Reznor en Atticus Ross is Halsey nog altijd een popprinses, maar inmiddels wel een hele interessante popprinses. If I Can't Have Love, I Want Power opent met een donkere pianoballad, waarin Halsey in vocaal opzicht haar visitekaartje afgeeft. Het is een wat donkere track waarin de spanning prachtig wordt opgebouwd en die laat horen dat de productie op het album alle kanten op kan.
De instrumentatie varieert van ingetogen en spaarzaam tot donker en dreigend en het is een instrumentatie die de muziek van Halsey voorziet van een bijzondere sfeer. Het is er ook een vol hoogstandjes, waarvoor nogal wat muzikanten van naam en faam werden ingeschakeld.
Zeker de zich in een wat langzamer tempo voortslepende songs vallen op door prima vocalen, een zeer fraaie instrumentatie en een geweldige productie, maar ook in de wat meer uptempo songs heeft Halsey een wat duidelijker eigen geluid dan voorheen.
Ik zat de afgelopen weken wat aan mijn taks wanneer het ging om popalbums en dacht genoeg te hebben aan de albums van Billie Eilish en Lorde, maar die van Halsey wil ik niet laten liggen. Zeker wanneer Trent Reznor en Atticus Ross stevig hun stempel drukken op het album is If I Can't Have Love, I Want Power immers een fascinerend album.
Het is knap hoe Halsey in een paar noten van een popprinses kan veranderen in een duistere poppriesteres en zoete verleiding plaats maakt voor een paar mokerslagen en dat doet ze ook nog eens aan de lopende band. ‘A Muscular Pop Statement’ noemt de Britse kwaliteitskrant The Guardian het en dat is het.
If I Can't Have Love, I Want Power is vaak een overweldigend album, maar Halsey kan ook prachtig gas terug nemen. Ik ben zeker niet altijd in de mood voor pure popalbums en er kwamen er de afgelopen weken nogal wat voorbij, maar Halsey heeft zeker een van de ruwste en spannendste popalbums van het moment gemaakt.
Het knappe is dat het ondanks de donkere klanken en soms duistere sfeer ook een album is dat vol hitgevoelige popliedjes staat. If I Can't Have Love, I Want Power is de soundtrack van Halsey’s horrorfilm, maar het is ook de soundtrack van deze tijd. De lat lag zoals gezegd hoog, maar ook dit is een van de betere en interessantere popalbums van 2021. Erwin Zijleman
If I Can't Have Love, I Want Power van Halsey is verkrijgbaar via de Mania webshop: