Ook ik dacht bij de naam Gerry Rafferty tot voor kort uitsluitend aan Baker Street, de wereldhit van het succesvolle album City To City. Het is een wereldhit die de carrière van Gerry Rafferty heeft gemaakt en gebroken. De Schotse muzikant voelde zich na Baker Street nooit meer gewaardeerd, raakte in depressies en zocht troost bij de alcohol. In de jaren voor zijn trieste dood in 2011 werkte hij aan een album, maar verder dan demo’s kwam hij niet. Gerry Rafferty’s dochter Martha ontfermde zich na zijn dood over deze demo’s en maakte het album af met muzikanten die bevriend waren met haar vader. Het levert tien jaar na de dood van de Schot een album op dat ik alleen maar ijzersterk kan noemen.
Ik ben geen heel groot fan van Gerry Rafferty, of beter gezegd, ik ben grotendeels onbekend met zijn werk. Van de tien soloalbums die hij maakte heb ik alleen het zeer succesvolle City To City uit 1978, het album met de wereldhit Baker Street, in de kast staan, maar wie heeft dat album dat miljoenen keren over de toonbank ging niet?
Ook de albums van zijn bands Humblebums en Stealers Wheel heb ik niet en ik moet eerlijk toegeven dat ik de vraag of Gerry Rafferty nog leeft of niet tot een week geleden niet met zekerheid had kunnen beantwoorden. Inmiddels weet ik dat de Schotse muzikant aan het begin van 2011 op 63-jarige leeftijd overleed na decennia lang in gevecht te zijn geweest met depressies en alcohol.
Voor zijn dood werkte Gerry Rafferty al een jaar of vijf aan een nieuw album, maar verder dan wat demo’s kwam hij niet. De afgelopen jaren heeft zijn dochter Martha Rafferty zich over het oeuvre van haar vader ontfermd en besloot ze om het album dat slechts in ruwe vorm op de plank lag af te maken.
Rest In Blue is deze week verschenen en het is een album waar ik op voorhand niets van had verwacht. Allereerst omdat ik niet veel had of onbekend was met het werk van de Schotse muzikant, maar hiernaast omdat postuum uitgebrachte albums maar zelden interessant zijn en Gerry Rafferty ten tijde van de opnames al heel erg lang in een matige vorm verkeerde.
Rest In Blue heeft me echter enorm verrast en ontroerd. Dochter Martha heeft buitengewoon knap werk geleverd, want Rest In Blue klinkt geen moment als een verzameling ruwe demo’s. Het album is volgespeeld door muzikanten met wie Gerry Rafferty in het verleden werkte onder wie zijn vaste kompaan Hugh Burns, die ook al tekende voor de memorabele gitaarsolo in Baker Street en de van Dire Straits bekende toetsenist Alan Clark.
Naar verluidt waren de oorspronkelijke demo’s van Rest In Blue vooral met synthesizers ingekleurd, maar deze hebben op het album plaatsgemaakt voor warme en vooral organische klanken. Een aantal tracks op het album, waaronder de remake van de Stealers Wheel hit Stuck In The Middle With You, gaat wat de kant van de folk of Amerikaanse rootsmuziek op, maar Rest In Blue klinkt ook vaak als een album dat vlak na het zo succesvolle City To City gemaakt had kunnen zijn.
Gerry Rafferty tobde bij het opnemen van de demo’s voor het album al vele jaren met zijn gezondheid, maar dit had kennelijk weinig effect op zijn stem, die nog prima klinkt en niet veel afwijkt van die van de jonge Gerry Rafferty, wat op zijn minst bijzonder is.
Rest In Blue laat ook nog maar eens horen dat de Schotse muzikant een geweldig songwriter was. Het album staat vol met tijdloze popsongs die zich genadeloos opdringen. Het levert een bijzonder lekker album met 70s singer-songwriter muziek op, dat bijzonder aangenaam in het gehoor ligt en een uur lang vermaakt.
Rest In Blue ontroert me echter ook. Gerry Rafferty zal voor altijd worden herinnerd als de muzikant van Baker Street en als een eendagsvlieg, terwijl hij veel meer in zijn mars had. Dat laat hij nog een keer horen op Rest In Blue dat zo mooi en liefdevol is afgemaakt door zijn dochter.
Door Rest In Blue moet ik mijn mening over postuum uitgebrachte albums herzien, maar moet ik bovendien mijn mening over Gerry Rafferty bijstellen. Rest In Blue is een ijzersterk slotakkoord van een geweldige muzikant. Punt. Erwin Zijleman
