01 oktober 2025

Review: Jeff Tweedy - Twilight Override

Er zijn niet heel veel muzikanten die 30 tracks of bijna twee uur lang weten te boeien, maar Wilco voorman Jeff Tweedy slaagt er wat mij betreft moeiteloos in met zijn uitstekende nieuwe album Twilight Override
Jeff Tweedy formeerde in 1987 samen met jeugdvriend Jay Farrar de band Uncle Tupelo en zou drie jaar later met het debuutalbum van de band een nieuw genre op de kaart zetten. De Amerikaanse muzikant is inmiddels bijna veertig jaar actief in de muziek en heeft een fraai en omvangrijk oeuvre op zijn naam staan. Het komt allemaal samen op het deze week verschenen Twilight Override, dat met bijna twee uur muziek een imposant werkstuk is. Het is een album met vooral folky en grotendeels akoestische songs, maar het zijn songs waarin van alles gebeurt en die meerdere kanten op kunnen. Het leek me op voorhand teveel van het goede, maar Twilight Override is een indrukwekkend album.



Love Is King, het vorige album van Jeff Tweedy is alweer vijf jaar oud, maar de Amerikaanse muzikant heeft de afgelopen jaren zeker niet stil gezeten. Zo verschenen er twee albums van zijn band Wilco en hiernaast was Jeff Tweedy actief als producer, wat onder andere het wonderschone Alpenglow van Trampled by Turtles opleverde, wat mij betreft een van de mooiste rootsalbums van de afgelopen jaren. 

Deze week keert de muzikant uit Chicago terug met een nieuw soloalbum en Twilight Override is in meerdere opzichten een opvallend album. Het eerste dat opvalt is de speelduur van het album, dat maar liefst 30 tracks bevat en goed is voor een kleine twee uur aan nieuwe muziek. Dat is heel veel en in de meeste gevallen teveel, maar Twilight Override slaagt er in om een behoorlijk hoog niveau vast te houden en houdt in ieder geval voor mij verrassend makkelijk de aandacht vast. 

Jeff Tweedy maakt zich al langer zorgen over de staat waarin de Amerikaanse samenleving momenteel verkeert en het is een thema dat ook op zijn nieuwe album een voorname rol speelt. In een aantal tracks op het album hoor je invloeden van de Amerikaanse protestzangers uit de jaren 60 met Bob Dylan voorop, maar Jeff Tweedy put ook uit de archieven van zijn eigen werk, dat aan het begin van de jaren 90 begon met de baanbrekende albums van alt-country pioniers Uncle Tupelo. 

Het levert tracks op die met een beetje fantasie onder de noemer folk vallen, maar het kan wel alle kanten op van spaarzaam ingekleurde en ingetogen songs, tot wat gruiziger materiaal of juist wat eigenzinnigere songs. Twilight Override werd gemaakt met co-producer Tom Schick en een band bestaande uit Sima Cunningham, Macie Stewart, Liam Kazar, James Elkington en zijn Sammy en Spencer Tweedy. Het is een bont clubje muzikanten, maar zo te horen zat het met de muzikale chemie wel goed. 

Je hoort het direct al in de ruim zes minuten durende openingstrack One Tiny Flower, waarin Jeff Tweedy en zijn medemuzikanten het experiment niet schuwen. Twilight Override sluit in een aantal andere tracks goed aan op het eerdere solowerk van Jeff Tweedy, maar er is ook zeker ruimte voor verrassing, waarbij de Amerikaanse muzikant zijn eigen oeuvre niet vergeet, maar ook volop invloeden van grootheden als Bob Dylan, Neil Young en The Beatles opduiken. 

Met 30 tracks zijn er altijd uitschieters en tracks die net wat minder opvallen, maar eigenlijk alle tracks op het album hebben wel wat. De ene keer is het in muzikaal opzicht wat interessanter, de volgende keer valt de tekst op of is juist de zang van Jeff Tweedy net wat indringender. Ondanks het zeer grote aantal tracks heb ik het idee dat er in de studio in Chicago aan alle tracks flink wat aandacht is besteed. Niets klinkt afgeraffeld en zeker als je het album vaker beluistert vallen in bijna alle tracks bijzondere details op. 

Twilight Override leek me op voorhand een erg lange zit, maar ik ben echt aangenaam verrast door het album en ga er vooralsnog van uit dat het me nog net wat meer aanspreekt dan zijn voorgangers, die me uiteindelijk toch weer naar een nieuw Wilco album deden verlangen. Het is knap hoe Jeff Tweedy met zijn band steeds weer weet te verrassen, maar het is op zijn soloalbums eigenlijk niet anders. Erwin Zijleman

De muziek van Jeff Tweedy is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikant: https://jefftweedy.bandcamp.com/album/twilight-override.


Twilight Override van Jeff Tweedy is verkrijgbaar via de Mania webshop:



Review: Emma Pollock - Begging The Night To Take Hold

Emma Pollock maakte deel uit van de legendarische Schotse band The Delgados, maar heeft ook prachtige solo albums gemaakt, waaraan deze week het echt prachtige Begging The Night To Take Hold wordt toegevoegd
Het was de afgelopen negen jaar helaas stil rond Emma Pollock, maar deze week keert de Schotse muzikante terug met een nieuw album. Door het nodige persoonlijke leed is Begging The Night To Take Hold een behoorlijk melancholisch album geworden, maar het is ook een bijzonder mooi en sfeervol album geworden. Het is een album waarop de stem van Emma Pollock centraal staat en de Schotse muzikante maakt nog wat meer indruk als zangeres dan op haar vorige albums. Die indruk maakt ze ook als songwriter, want Begging The Night To Take Hold is een album dat je drie kwartier lang aan de speakers gekluisterd houdt. Wederom een jaarlijstjesalbum van Emma Pollock.



Dat Glasgow een levendige alternatieve muziekscene heeft mag als bekend worden verondersteld en die bruisende muziekscene heeft de Schotse stad al heel lang. Het leverde een aantal grote bands op als Belle & Sebastian, Franz Ferdinand, Mogwai, Simple Minds, Texas, Travis en Middle Of The Road (!), maar nog veel meer bands die de cultstatus niet, slechts in beperkte mate of slechts tijdelijk wisten te ontstijgen als Altered Images, Bis, The Blue Nile, Lloyd Cole & The Commotions, The Lotus Eaters, Orange Juice en Sons & Daughters. 

Tot de laatste categorie reken ik ook The Delgados, dat in de jaren 90 en vroege jaren 00 moet worden gerekend tot de leukste exponenten van de Schotse popmuziek. Ik ben de albums van de band uit Glasgow momenteel weer aan het herontdekken en kom hier binnenkort op terug. Reden van mijn heropleving van de aandacht voor de muziek van The Delgados is de release deze week van Beginning The Night To Take Hold van Emma Pollock. 

Emma Pollock maakte niet alleen deel uit van The Delgados, maar was ook een van de oprichters van het aansprekende Chemikal Underground label. Na het einde van The Delgados begon ze bovendien aan een solocarrière en een aantal andere bezigheden. Heel veel tijd voor de muziek heeft Emma Pollock kennelijk niet, maar de albums die ze uitbrengt zijn echt uitstekend. Het gold in 2007 voor Watch the Fireworks, het gold in 2010 voor The Law Of Large Numbers, het gold in 2016 in nog sterkere mate voor het geweldige In Search Of Harperfield en het geldt deze week voor Begging The Night To Take Hold. 

Omdat het vorige album van Emma Pollock inmiddels al weer negen jaar oud is moest ik weer even in mijn archieven en in mijn platenkast duiken, maar bij eerste beluistering van In Search Of Harperfield was ik weer bij de les. Het is een album dat ik destijds heel vaak heb beluisterd, dat ik uiteindelijk koesterde en dat ik vergeleek met het allerbeste werk van Aimee Mann en dat is voor mij buitencategorie. 

Ook bij beluistering van het deze week verschenen Begging The Night To Take Hold moet ik af en toe weer aan Aimee Mann denken en dat vind ik nog altijd een groot compliment. Net als Aimee Mann beschikt Emma Pollock over de gave om lekker in het gehoor liggende songs te schrijven die ook interessant en avontuurlijk zijn en net als de Amerikaanse muzikante bestrijkt de muzikante uit Glasgow het hele palet van uiterst ingetogen tot uitbundig. 

Op Begging The Night To Take Hold kiest Emma Pollock voor een belangrijk deel voor ingetogen en door de inzet van strijkers zeer stemmig ingekleurde songs. Het zijn songs waarin de stem van de Schotse muzikante centraal staat en die stem is met het verstrijken van de jaren alleen maar mooier geworden. Het is een stem die nog mooier wordt door alle emotie die komt met de zeer persoonlijke teksten op het album, dat direct na de coronapandemie vorm kreeg en waarop de nodige persoonlijke misère voorbij komt en de muzikante uit Glasgow zichzelf zeker niet spaart. 

Emma Pollock is, mede door haar beperkte productie, niet heel bekend, maar heeft met Begging The Night To Take Hold een prachtig album gemaakt, dat er makkelijk uit springt deze week. Door het album heb ik mijn oude liefde voor The Delgados weer nieuw leven in geblazen, maar het solowerk van Emma Pollock is misschien nog wel indrukwekkender. Erwin Zijleman

De muziek van Emma Pollock is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Schotse muzikante: https://emmapollock.bandcamp.com/album/begging-the-night-to-take-hold.


Begging The Night To Take Hold van Emma Pollock is verkrijgbaar via de Mania webshop: