Mijn stapeltje favoriete Elton John albums kwam tot voor kort uit de jaren 1970, 1971, 1972 en 1973. Na mijn eerste kennismaking met Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy uit 1975 voeg ik dit album toe aan dit stapeltje. Het album is inmiddels alweer vijftig jaar oud en is het laatste echt goede album van Elton John uit de jaren 70 en misschien zelfs wel het laatste echt goede album van de Britse muzikant. Het is een album waarop het duo Elton John en Bernie Taupin nog in topvorm verkeert, al mist het album de grote hits van zijn voorgangers. Er valt echter genoeg te genieten op Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy, dat misschien geen grote hits bevat, maar wel een serie excellente songs.
Op een of andere manier bleef de muziek van Elton John voor mij lange tijd onbelicht of in ieder geval onderbelicht. Wat niet hielp is dat mijn interesse voor singer-songwriters uit de jaren 70 halverwege de jaren 80 begon te groeien en dat was ook het moment waarop Elton John opdook met het vreselijke Nikita, waardoor ik de Britse muzikant direct helemaal afschreef.
Ik heb het oeuvre van Elton John daarom pas veel later ontdekt en heb toen snel geconcludeerd dat eigenlijk alleen de albums die hij aan het begin van de jaren 70 maakte interessant zijn. Met iets meer nuance beschouw ik ook Too Low For Zero uit 1983 als een heel behoorlijk album, maar verder blijf ik er bij dat Elton John aan het begin van de jaren 70 zijn beste albums maakte.
Bij het ontdekken van het oeuvre van Elton John begon ik zo’n twintig jaar geleden bij Elton John uit 1970, maar mijn favoriete albums van de Britse muzikant werden Tumbleweed Connection (1970), Madman Across The Water (1971), Honky Château (1972), Don't Shoot Me, I'm Only The Piano Player (1973) en Goodbye Yellow Brick Road (1973). Ongelooflijk trouwens hoe productief Elton John aan het begin van de jaren 70 was, want welke andere muzikant maakte in een paar jaar tijd zoveel klassiekers?
Na Goodbye Yellow Brick Road verscheen in 1974 het album Caribou, dat ik een stuk minder interessant vond dan zijn voorgangers. Het was voor mij het moment om te stoppen met het ontdekken van het oeuvre van Elton John. Met de kennis van nu weet ik dat ik na Goodbye Yellow Brick Road niet heel veel meer heb gemist, maar in 1975 verscheen nog een album dat door de critici wordt geschaard onder de allerbeste albums van de Britse muzikant.
Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy verscheen precies 50 jaar geleden en werd deze week uitgebracht in een luxe versie. Het is een album dat ik nog niet eerder had beluisterd. Het is bovendien een album waarvan ik maar heel weinig songs blijk te kennen. De cover van The Beatles track Lucy In The Sky With Diamonds heb ik altijd wat overbodig gevonden en Philadelphia Freedom schaar ik niet onder de meest memorabele Elton John singles, maar verder hoorde ik niets bekends op het album.
Over het algemeen genomen ben ik echter wel enthousiast over Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy, dat prima past in het bovenstaande rijtje klassiekers van de Britse muzikant. Op het album werkt Elton John, net als op al zijn andere memorabele albums, samen met Bernie Taupin en het is een combinatie die ook op Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy uitstekend werkt.
Op het conceptalbum staan Elton John en Bernie Taupin stil bij de jongere en minder succesvolle versies van zichzelf. Het album bevat in tegenstelling tot de voorgangers geen hele grote hits, maar de kwaliteit van de songs is hoog. Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy is een typisch jaren 70 singer-songwriter album en het is een album waarop een geweldig spelende band is te horen.
Er is hoorbaar veel energie gestoken in de songs en de teksten. Omdat het album volledig nieuw voor me was, ging ik wat minder snel overstag dan bij beluistering van de andere albums van Elton John uit de eerste helft van de jaren 70, waarop ik altijd wel wat grote hits tegen kwam, maar toen ik het album voor de derde keer beluisterde merkte ik wel dat Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy zich steeds meer begon op te dringen.
Na het album ging het snel bergafwaarts met Elton John. De samenwerking met Bernie Taupin werd tijdelijk beëindigd en het niveau van de albums van Elton John kelderde, net als zijn fysieke en mentale gesteldheid. Aan mijn oorspronkelijke conclusie verandert dan ook niet veel, maar Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy voeg ik toe aan mijn lijstje met de beste Elton John albums. Erwin Zijleman
Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy is verkrijgbaar via de Mania webshop: