Naaz schaar ik al een aantal jaren onder het beste dat de Nederlandse popmuziek te bieden heeft. Dat begon al in 2018 toen haar eerste EP Bits of Naaz verscheen, maar Naaz verdween destijds helaas net zo snel als ze gekomen was. Net toen ze verloren leek voor de muziek keerde de Nederlands-Koerdische muzikante terug. 2023 werd het jaar van Naaz.
Het jaar van het glorieuze comeback concert in een uitverkocht Carré, het jaar waarin ze zichzelf het voorprogramma van Lana Del Rey in kletste, het jaar van een prachtig slotakkoord in een bomvol Paradiso en natuurlijk het jaar van het album Never Have I Ever, dat aan het eind van 2023 met veel overtuiging mijn jaarlijstje aanvoerde.
2024 werd niet het jaar van Naaz. Door persoonlijke omstandigheden bracht ze nauwelijks muziek uit en leek ze te kiezen voor een bestaan als schrijver. 2025 is gelukkig weer wel het jaar van Naaz. Misschien niet zo’n jaar als 2023, maar er verscheen weer nieuwe muziek, er wordt gewerkt aan een nieuw album en Naaz staat ook weer vaker op het podium.
Deze week stond ze in de Pandora in TivoliVredenburg en liet ze nogmaals zien dat ze een exceptioneel talent is. Op verkiezingsavond om 21 uur beginnen met een concert is misschien niet heel handig, maar de snelle blik op de resultaten van de eerste exit poll werden al snel verruild voor een blik op het podium. Bijgestaan door drie muzikanten trok Naaz al snel de aandacht met haar bijzonder mooie stem en haar bijzondere muziek.
In een ruim anderhalf uur durende show was er ruimte voor de songs van Never Have I Ever en het dit jaar verschenen nieuwe werk, maar Naaz keerde ook even terug naar haar eerste stappen in de muziek. Er is in de songs van Naaz veel ruimte voor melancholie, maar ze straalt ook optimisme en plezier uit, waardoor haar songs flink binnenkomen maar ook zorgen voor een goed gevoel.
Ik heb Naaz de afgelopen jaren gezien met verschillende muzikanten en ook een keer met een orkest, maar het geluid dat ze met haar nieuwe band laat horen vind ik het mooist. Het is een geluid dat ademt en dat ruimte biedt aan de stem van Naaz, die behoort tot de mooiste stemmen die ik ken. Het is ook een geluid vol subtiele accenten, die de muziek van Naaz nog iets bijzonderder maken.
Naaz is ook nog eens een innemende podiumpersoonlijkheid, die niet bang is om gevoelens te delen met haar fans. Het zorgde afwisselend voor tranen en een glimlach. Een bijzonder moment in de show was het gastoptreden van Tessa Douwstra (LUWTEN) en Pitou Nicolaes (Pitou), die samen met Naaz zorgden voor prachtige harmonieën. Het smaakte naar meer.
De show liet ook horen dat we met veel vertrouwen kunnen uitzien naar het nieuwe album van Naaz. Hoogtepunt van de show was wat mij betreft een prachtige versie van Azadi, dat eerst ingetogen en hierna wat uitbundiger werd gespeeld. Het is een song waarin alles dat Naaz te bieden heeft samen komt.
Ik heb Naaz vaak live gezien inmiddels. Het optreden in Carré was het meest emotionele en meest overweldigende, maar in muzikaal opzicht vond ik het optreden in TivoliVredenburg net wat indrukwekkender. Het laat nog maar eens zien dat Naaz alleen maar beter wordt. Ga dat zien en horen als je de kans hebt. Erwin Zijleman