De Amerikaanse band New Ruins wordt op het Internet afwisselend vergeleken met The American Music Club en Talk Talk. Twee namen uit het verleden die ik heel hoog heb zitten, waardoor ik met flinke verwachtingen begon aan de beluistering van het vorige maand verschenen We Make Our Own Bad Luck. Verwachtingen die vervolgens volledig werden ingelost, want We Make Our Own Bad Luck is een bijzonder mooie plaat. Een plaat die hier en daar wel wat doet denken aan de muziek van The American Music Club, maar in het merendeel van de songs heeft New Ruins toch een duidelijk eigen geluid. Een geluid dat net zo makkelijk raakt aan dat van The American Music Club als aan dat van onder andere Pavement, Mercury Rev of Iron & Wine. We Make Our Own Bad Luck van New Ruins is vooral een plaat die geen keuzes wenst te maken. De band rond songwriters Elzie Sexton en Caleb Means maakt atmosferische popmuziek die niet kan of wil kiezen tussen mooie arrangementen en charmante lo-fi, tussen akoestische instrumenten en elektronica, tussen alt-country en indie-rock, tussen muziek uit het verleden en het heden, tussen oorstrelende klanken en gruizige passages en ga zo maar door. Het liefst doet New Ruins overigens alles tegelijk. We Make Our Own Bad Luck is hierdoor niet alleen een plaat die betoverend mooi is, maar het is ook een plaat vol scherpe randjes en onverwachte wendingen die je steeds weer weten te verbazen. In muzikaal opzicht zit het allemaal geweldig in elkaar, maar tegelijkertijd rammelt het ook heerlijk charmant. Iedere keer dat je We Make Our Own Bad Luck van New Ruins hoort, hoor je nieuwe dingen in de muziek van deze fascinerende band, waardoor deze plaat eigenlijk alleen maar mooier wordt. Een plaat die overigens compleet wordt genegeerd door de muziekpers en in Nederland nog niet eens is uitgebracht. Werkelijk doodzonde. Erwin Zijleman