Bij de naam Oberhofer dacht ik om uiteenlopende redenen niet onmiddellijk aan goede muziek, maar het debuut van de band uit Brooklyn, New York, had uiteindelijk niet veel tijd nodig om me te overtuigen. Oberhofer is de band rond de piepjonge Amerikaan Brad Oberhofer, die voor de productie van debuut Time Capsules II niemand minder dan levende legende Steve Lillywhite wist te strikken. Lillywhite is vooral bekend van zijn werk voor The Simple Minds en U2, maar hij tekende ook voor de productie van paradepaardjes van onder andere XTC, Big Country, The La’s, Morrissey, Talking Heads en redelijk recent She & Him. Lillywhite trok voor de productie van het debuut van Oberhofer alles uit de kast, wat van Time Capsules II een behoorlijk overweldigende plaat maakt. Time Capsules II opent met stemmige pianoklanken, maar evolueert wanneer de eerste vocalen opduiken al snel in een behoorlijk bombastische track die ook van de hand van The Arcade Fire had kunnen zijn. Ook de tracks die volgen hebben het grootse geluid van The Arcade Fire, al doet Oberhofer in deze tracks in muzikaal opzicht meer denken aan veel van de bands die Steve Lillywhite in de jaren 80 naar grote hoogten wist te tillen, zeker wanneer de belletjes opduiken die op U2’s Boy heel lang geleden zo’n belangrijke rol speelden en het gitaarwerk herinnert aan de muren die Big Country ooit optrok. Het blijft zeker niet bij deze invloeden want Brad Oberhofer blijkt van vele markten thuis en bindt net zo makkelijk invloeden van The Beach Boys en Pavement als invloeden van Pulp en The Ramones aan de zegekar. Ondanks de overvolle arrangementen en de muur van geluid (Phil Spector is er vast jaloers op) die Steve Lillywhite in de meeste tracks opbouwt, maakt Oberhofer uiteindelijk de meeste indruk met stekelige maar betrekkelijk rechttoe rechtaan popliedjes. Het zijn popliedjes die door alle versieringen wel anders en vooral frisser en origineler klinken dan de gemiddelde popsong, maar desondanks kun je ze na een keer horen meezingen. Ik kan ze inmiddels stuk voor stuk meezingen en moet toegeven dat Time Capsules II van Oberhofer inmiddels heel vaak in mijn cd speler is te vinden en vooralsnog alleen maar wint aan originaliteit en kracht. Brad Oberhofer manifesteert zich op het debuut van zijn band als een bijzonder getalenteerd en avontuurlijk songwriter, die in heel veel genres uit de voeten kan. De bijna overdadige maar tegelijkertijd bijzonder trefzekere arrangementen en de volle maar wonderschone productie van Steve Lillywhite maken het helemaal af. Dat we van Oberhofer nog heel veel gaan horen is wat mij betreft zeker, maar ook over het antwoord op de vraag of deze plaat uiteindelijk gaat behoren tot de smaakmakers van 2012 heb ik geen twijfels. Heerlijke plaat vol zonnestralen. Erwin Zijleman
