De oorspronkelijk uit het zuidelijke Georgia afkomstige Meiko opereert inmiddels al heel wat jaren vanuit Californië, maar heeft gelukkig haar heerlijk zuidelijke tongval meegenomen. Meiko klonk daarom op haar eerste twee platen als een broeierige en verleidelijke variant op Suzanne Vega, wat met name op haar titelloze debuut uit 2008 geweldig uitpakte.
De plaat had flink wat tijd nodig om aandacht te trekken, waardoor de eveneens uitstekende opvolger The Bright Side tot 2012 op zich liet wachten. Inmiddels zijn we weer twee jaar verder en ligt de derde plaat van Meiko in de winkel (in de VS dan, want in Nederland zal je de plaat standaard waarschijnlijk niet snel tegen komen).
Op Dear You werkt Meiko, net als op voorganger The Bright Side, met producer Jimmy Messer (vooral bekend van Kelly Clarkson, maar ook van de zwaar onderschatte Bic Runga), maar desondanks is Dear You een hele andere plaat geworden dan zijn voorganger.
Meiko maakte op haar vorige plaat vrijwel uitsluitend veelkleurige, net wat voller gearrangeerde, maar vooral zeer zonnige folkpop, die goed aansloot op de muziek op haar debuut, maar kiest nu voor een donkerder en elektronischer geluid. Dat is even wennen, vooral omdat in eerste instantie niet alleen de muziek op Dear You donker en onderkoeld klinkt, maar ook de stem van Meiko lijkt ontdaan van de zwoele verleiding die de vorige twee platen van de Amerikaanse zo aangenaam of zelfs onweerstaanbaar maakte.
Het is uiteindelijk vooral een kwestie van wennen, want inmiddels ben ik ook verslingerd geraakt aan de derde worp van Meiko. Dear You kiest niet alleen voor een ander geluid, maar neemt ook grotendeels afstand van de zonnige folkpop van zijn twee voorgangers. Op Dear You sluit Meiko vooral aan bij de electropop en nog meer bij de betere triphop.
De Amerikaanse sluit hier en daar naadloos aan bij de muziek van Lamb, of laat zich beluisteren als een Amerikaanse (lees: toegankelijke) variant op Portishead. Dat is veel minder mijn muziek dan de Californische folkpop van weleer, maar uiteindelijk heeft Dear You iets intrigerends en bezwerends. Meiko klinkt wat minder zwoel en zuidelijk dan op haar vorige twee platen, maar weet ook dit keer te verleiden en te bedwelmen met dromerige en verleidelijke klanken.
Aan de ene kant is het jammer dat Meiko de folkpop op Dear You voor een groot deel vaarwel heeft gezegd (halverwege de plaat kom je nog twee mooie folksongs tegen), maar aan de andere kant laat ze horen dat ze geen ‘one trick pony’ is. Dat laatste doet ze op bijzonder overtuigende wijze, want het donkere en meer elektronische geluid past Meiko als een warme jas.
Ook met deze plaat zie ik Meiko, ondanks de toegankelijke en soms zelfs hitgevoelige klanken, nog niet direct doorbreken in Nederland en hou ik haar als het moet lekker voor mezelf als Californische verrassing. Deze smaakt ook na drie platen nog steeds naar meer. Erwin Zijleman
Dear You van Meiko ligt in Nederland nog niet in de winkel, maar is wel verkrijgbaar via iTunes: https://itunes.apple.com/nl/album/dear-you/id923107186?l=en