De platen die Cat Stevens aan het begin van de jaren 70 maakte, met als uitschieters Tea For The Tillerman uit 1970 en Teaser And The Firecat uit 1971, heb ik hoog zitten. Heel hoog zelfs. Ik trek ze nog regelmatig uit de kast en ben nog steeds onder de indruk van het hoge niveau van deze platen en van de geweldige stem van de Brit. Cat Stevens wist dit hoge niveau echter niet vast te houden en verdween aan het eind van de jaren 70 uit beeld. Hij bekeerde zich tot de Islam en noemde zich vanaf dat moment Yusuf Islam. Dat leverde lange tijd geen muziek op, maar sinds de jaren 90 brengt Yusuf Islam met enige regelmaat platen uit; vooralsnog zonder al teveel succes.
Ik heb er zelf eerlijk gezegd ook maar één in de kast staan (het overigens wel heel aardige An Other Cup) en heb daarom ook het eind vorig jaar verschenen Tell ‘Em I’m Gone lang laten staan. Ik had beter moeten weten, want de laatste plaat van Yusuf werd geproduceerd door de legendarische Rick Rubin en bevat ook nog eens gitaarwerk van niemand minder dan Richard Thompson.
Rick Rubin is er de afgelopen decennia al vele malen in geslaagd om het beste naar boven te halen bij muzikanten die ver over hun top leken en slaagt daar ook bij Yusuf weer glansrijk in. Op Tell ‘Em I’m Gone klinkt Yusuf als Cat Stevens in zijn jonge jaren en laat hij horen dat hij vorig jaar niet voor niets een plekje kreeg in de Rock and Roll Hall of Fame.
Tell ‘Em I’m Gone sluit in muzikaal opzicht aan bij de platen die Cat Stevens als beginnend muzikant maakte. Tracks met invloeden uit de blues en rhythm & blues domineren, wat uiteraard alle ruimte biedt aan het gitaarwerk van Richard Thompson, dat zoals altijd van hoog niveau is.
Yusuf is inmiddels de 65 gepasseerd, maar heeft nog niet al teveel last van slijtage op de stembanden. Zijn stem klinkt misschien iets minder bijzonder dan in de jaren 70, maar in vocaal opzicht staat het nog altijd als een huis. Dankzij de bijdragen van geweldige muzikanten is Tell ‘Em I’m Gone ook in muzikaal opzicht een uitstekende plaat en dat Rick Rubin weet hoe hij een plaat als deze moet produceren zal inmiddels bekend zijn.
Yusuf heeft voor Tell ‘Em I’m Gone een serie prachtige songs afgeleverd. Het zijn songs die aan de ene kant voortborduren op zijn jonge jaren en aan de andere kant terugblikken op een bewogen leven.
Op de latere platen van Cat Stevens en Yusuf Islam hoorde ik wel vaker goede vocalen, mooie muziek en goede songs, maar ontbrak op een of andere manier de ziel, waardoor de muziek me weinig deed. Die ziel is terug op Tell ‘Em I’m Gone. Yusuf klinkt op zijn nieuwe plaat geïnspireerd en gedreven en is net zo makkelijk de doorleefde bluesman als de verhalende singer-songwriter.
Tell ‘Em I’m Gone bevat 10 tracks en ze vliegen iedere keer weer voorbij. Het is iedere keer weer genieten zodat ik alleen maar kan concluderen dat ik het talent van Yusuf vorig jaar rijkelijk heb onderschat. Tell ‘Em I’m Gone is een plaat die er in alle opzichten toe doet en is het zoveelste kunststukje van Rick Rubin. En van Cat Stevens/Yusuf Islam. Erwin Zijleman
cd 
LP