Ik ben zeker geen groot Radiohead fan. Op veel platen van de band hoor ik te weinig songs en teveel gepiel. Op deze nieuwe plaat is dat gelukkig helemaal anders. Eindelijk weer eens een Radiohead plaat die ik vaak kan draaien en dat doe ik de afgelopen weken dan ook.
Ruim een maand geleden was er bijna uit het niets nieuw werk van Radiohead en A Moon Shaped Pool was in no-time de meest besproken plaat van dat moment.Niet veel later stond de band ook nog eens in Nederland op het podium, maar inmiddels is de Radiohead storm weer wat gaan liggen.
Die storm mag weer aanwakkeren, want inmiddels is de nieuwe plaat van Radiohead ook fysiek verkrijgbaar en kan ook een ieder die niets heeft met digitale muziek van het laatste werk van de Britse band genieten.
A Moon Shaped Pool volgt op een stilte die bijna vijf jaar duurde en is de opvolger van The King Of Limbs. Dat was overigens een plaat die ik na enige gewenning best kon waarderen, maar die ik na het schrijven van mijn recensie op deze BLOG volgens mij nooit meer heb gedraaid.
Muziek van Radiohead beluister ik sowieso maar zelden en als ik al een plaat van de band opzet is het vrijwel altijd het geweldige The Bends uit 1995. Ik begon dus zeker niet met hooggespannen verwachtingen aan de beluistering van A Moon Shaped Pool, maar wat is dit een mooie en bijzondere plaat.
Radiohead maakte na The Bends vooral muziek die bij mij tegen de haren in streek, maar de nieuwe plaat van de Britse band is verrassend toegankelijk. Dat betekent nog niet direct dat A Moon Shaped Pool ook een makkelijke plaat is, want de songs op de plaat zitten vol bijzondere verrassingen.
De nieuwe plaat van Radiohead klinkt verrassend toegankelijk omdat veel songs op de plaat geworteld lijken in Britse folk, waarbij met name de muziek van John Martyn met enige regelmaat opduikt als referentiemateriaal. Radiohead maakt van deze songs typische Radiohead songs door de spannende en bijzonder fraaie arrangementen en de zo kenmerkende zang van Thom Yorke.
In de arrangementen is een belangrijke rol weggelegd voor de strijkers van de London Contemporary Orchestra, die zorgen voor prachtige spanningsbogen. Zeker bij beluistering met de koptelefoon hoor je dat ook de andere instrumenten op de plaat zorgen voor prachtige accenten. Zeer incidenteel is geweldig gitaarwerk te horen, zo nu en dan bewandelt de elektronica zeer avontuurlijke wegen en tenslotte zorgt wonderschoon pianospel meer dan eens voor een bijna serene rust.
A Moon Shaped Pool is een behoorlijk ingetogen plaat, maar wat gebeurt er onder de op het oog kalme oppervlakte verschrikkelijk veel en wat is het allemaal mooi en bijzonder. Radiohead vond zich op bijna al haar vorige platen opnieuw uit, maar op A Moon Shaped Pool klinkt de band vooral als zichzelf en is citeren uit het eigen verleden eens geen probleem.
Ik heb A Moon Shaped Pool inmiddels talloze keren gehoord en iedere keer hoor ik weer nieuwe dingen en word ik weer verrast door de schoonheid van de songs, de vocalen en de instrumentatie. Volgens mij heeft Radiohead een plaat gemaakt die ik net zo vaak zal gaan beluisteren als het tot voor kort onaantastbaar geachte The Bends. Voor mij een enorme verrassing. Erwin Zijleman