Emotions And Math van de Amerikaanse singer-songwriter Margaret Glaspy krijgt hele goede recensies in de Verenigde Staten en wordt bovendien meer dan eens vergeleken met het werk van één van mijn muzikale helden, Fiona Apple. Het eerste is genoeg om mijn voorzichtige interesse te wekken, het tweede zorgt voor onmiddellijke aandacht.
Na beluistering van de plaat werd me vrijwel onmiddellijk duidelijk dat de goede recensies voor Emotions And Math volkomen terecht zijn en dat de vergelijking met Fiona Apple niet helemaal uit de lucht is gegrepen.
Laat ik met het laatste beginnen. Het debuut van de vanuit New York afkomstige Margaret Glaspy valt op door de intensiteit die ook het werk van Fiona Apple kenmerkt en is ook net zo donker en duister. De intensiteit komt deels uit de stevig aangezette instrumentatie en de productie die uit de speakers beukt en deels uit de stem van Margaret Glaspy die rauw en gepassioneerd klinkt en in de teksten geen blad voor haar mond neemt.
Helemaal vergelijkbaar zijn Fiona Apple en Margaret Glaspy echter niet. Margaret Glaspy vertrouwt niet op de piano maar op fraaie en opvallend rauwe gitaarakkoorden, laat zich vooral beïnvloeden door de singer-songwriter muziek uit de jaren 70 en kan misschien grommen als Fiona Apple, maar laat zich minstens net zo vaak inspireren door Joni Mitchell. Wanneer de gitaren mogen rocken heeft het debuut van de Amerikaanse bovendien iets van Alanis Morissette, maar dan met een flinke blues injectie.
Emotions And Math is bij vlagen folky en bluesy, maar kan zoals gezegd ook behoorlijk stevig rocken, waardoor de muziek van Margaret Glaspy zich uiteindelijk niet zo makkelijk laat vergelijken met de muziek van anderen. Het is muziek die nadrukkelijk de aandacht vraagt, maar als je Emotions And Math deze aandacht geeft, dringt de plaat zich vervolgens makkelijk op.
Margaret Glaspy heeft door het heerlijk rauwe gitaarwerk en haar bijzondere stem een duidelijk eigen geluid en het is een geluid dat me zeer bevalt. In eerste instantie vond ik het allemaal wel erg intens en rauw en vond ik de vocalen niet altijd even aangenaam, maar het geeft de muziek van de singer-songwriter uit New York een bijzondere dynamiek en heel veel zeggingskracht. Als de stem van de Amerikaanse eenmaal binnen komt is de liefde voor haar muziek onvoorwaardelijk.
De vijver met jonge en talentvolle singer-songwriters zit op het moment echt overvol, maar deze bijzondere vis zou ik er zeker uit halen. Margaret Glaspy; onthouden die naam. Erwin Zijleman
