Het alter ego van de Canadese singer-songwriter Tamara Lindeman verraste op haar derde plaat met intieme songs vol echo’s uit het verleden, maar ook volop eigentijdse invloeden.
Loyalty deed me meer dan eens denken aan de platen van Joni Mitchell en dat zijn platen die ook bij beluistering van de titelloze vierde plaat van The Weather Station weer met enige regelmaat opduiken als referentiemateriaal.
De nieuwe plaat van The Weather Station borduurt voort op het materiaal van Loyalty, maar slaat ook zeker nieuwe wegen in. Tamara Lindeman laat zich nog steeds flink beïnvloeden door de Laurel Canyon folk van Joni Mitchell, maar voegt ook een aantal wat meer uptempo songs aan haar repertoire.
De titelloze nieuwe plaat van The Weather Station staat vol met aangenaam klinkende luisterliedjes, maar je hoort onmiddellijk dat Tamara Lindeman wat dieper graaft dan de meeste van haar soortgenoten.
Dat hoor je allereerst in de bijzonder fraaie arrangementen op de plaat. De vierde plaat van The Weather Station valt op door een warm en stemmig geluid waarin strijkers een belangrijke rol spelen, af en toe voorzichtig gruizige of vervormde gitaren opduiken, maar waarin ook veel ruimte bewust wordt leeg gelaten.
Deze leegte vult Tamara Lindeman met haar bijzondere stem. De singer-songwriter uit het Canadese Toronto beschikt over een stem die me afwisselend doet denken aan Joni Mitchell, Chrissie Hynde, Aimee Mann en de vergeten eendagsvlieg Mary Margaret O'Hara. Ik ben meestal allergisch voor een teveel aan stembuigingen, maar de stembuigingen van Tamara Lindeman vind ik zonder uitzondering prachtig, net als het gevoel dat de Canadese in haar stem legt.
De bijzondere manier van zingen voorziet de nieuwe plaat van The Weather Station van energie, onderhuidse spanning en urgentie, waardoor de plaat zich makkelijk opdringt en ook makkelijk blijft hangen. Tamara Lindeman moet met The Weather Station concurreren met een heel leger aan jonge vrouwelijke singer-songwriters, maar kan de concurrentie aan.
In muzikaal en vocaal opzicht is de plaat van The Weather Station net wat spannender en aansprekender en ook de songs op de plaat laten een kwaliteit horen die in het genre niet altijd vanzelfsprekend is. De nieuwe plaat van The Weather Station is hierdoor, nog net wat meer dan zijn voorganger, een plaat die makkelijk indruk maakt, maar vervolgens ook nog lang door blijft groeien.
Die groei wordt door een deel veroorzaakt door de steeds fraaier klinkende instrumentatie op de plaat en de trefzekere productie, maar het is de stem van Tamara Lindeman die van de vierde van The Weather Station zo’n bijzondere plaat maakt. Het is een stem waar ik naar moet luisteren en die langzaam maar zeker steeds onmisbaarder wordt, net als songs op de ijzersterke titelloze plaat van The Weather Station. Erwin Zijleman
De nieuwe plaat van The Weather Station is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van Tamara Lindeman: https://theweatherstation.bandcamp.com.