Van de soloplaten van de broers Gallagher vind ik de tweede plaat die Liam maakte met zijn band Beady Eye (Be uit 2013) tot dusver met afstand de beste en dat had ik op voorhand echt niet verwacht.
Liam Gallagher bracht een paar weken geleden zijn eerste echte soloplaat uit, As You Were. Ik vond het bij eerste beluistering best een aardige plaat, maar ik vond het uiteindelijk toch niet bijzonder genoeg, al is het maar omdat Liam wel erg dicht tegen het geluid van Oasis aanschurkt en de songs op de plaat nauwelijks groeien wanneer je ze vaker hoort.
De broers Gallagher kunnen elkaars bloed nog steeds drinken, dus als Liam met een nieuwe plaat op de proppen komt, laat een nieuwe plaat van Noel Gallagher meestal niet lang op zich wachten. Who Built The Moon? is de derde plaat van Noel Gallagher's High Flying Birds en ik vind het een verrassend sterke plaat.
Het eerste dat opvalt bij beluistering van de nieuwe plaat van Noel Gallagher en zijn band is het geluid. Who Built The Moon? is geproduceerd door David Holmes, die zich in het verleden meer met dance dan met rock heeft bezig gehouden. De Britse producer heeft de plaat voorzien van een opvallend vol en vaak overweldigend en dichtgesmeerd geluid. Het is een geluid dat uit de speakers knalt en dat als de spreekwoordelijke stoomwals over je heen komt. Daar moet je voor in de stemming zijn, maar als dat het geval is hakken de nieuwe songs van Noel Gallagher er lekker in.
Waar broer Liam op zijn nieuwe plaat dicht tegen de sound van Oasis uit de jaren 90 zit, gaat Noel wat verder terug in de tijd. Who Built The Moon? laat flink wat invloeden uit de 60s psychedelica horen en maakt ook geen geheim van een flinke liefde voor glamrock uit de jaren 70.
Producer David Holmes heeft het gitaar georiënteerde geluid van de band van Noel Gallagher vervolgens nog eens overgoten met een flinke bak elektronica en een nog grotere bak invloeden. Who Built The Moon? heeft af en toe wat van New Order, maar klinkt ook als een moderne versie van E.L.O, of als de wederopstanding van afwisselend The Stone Roses en Kula Shaker. Het klinkt zo anders dan ik van Noel Gallagher gewend ben dat ik zelfs even twijfelde of ik de juiste plaat had opgezet, maar natuurlijk is er de zo herkenbare stem van de muzikant uit Manchester.
Het nadeel van het grootse, volle en meeslepende geluid op de derde plaat van Noel Gallagher's High Flying Birds is dat de songs in eerste instantie wat naar de achtergrond verdwijnen, maar naarmate je Who Built The Moon? vaker hoort neemt de nuance toe en winnen de songs op de nieuwe plaat van Noel Gallagher snel aan kracht, waardoor de plaat steeds meer afstand neemt van die van broer Liam.
Dat Noel Gallagher een groot muzikant en een nog groter songwriter is hoeft hij al lang niet meer te bewijzen, maar de kritiek dat de Brit wel erg binnen één hokje kleurde bleef nog wat hangen. Het is kritiek die overboord kan naar het zeer verrassend klinkende en wat mij betreft zeer geslaagde Who Built The Moon? Erwin Zijleman