Het niveau van Hollywood Town Hall uit 1992 en Tomorrow The Green Grass uit 1995 heeft de band wat mij betreft nooit meer benaderd, al is het maar omdat deze platen optimaal profiteerden van de bijzondere chemie tussen voormannen Gary Louris en Mark Olson (de Lennon/McCartney van de alt-country).
Ook de laatste twee platen van The Jayhawks vielen me echter zeker niet tegen. Alle reden dus om uit te kijken naar de nieuwe plaat van de Amerikaanse band. Deze plaat opent verrassend met een vocale hoofdrol voor Karen Grotberg in een song die ik ken van de (overigens niet erg overtuigende) soloplaat van Dixie Chicks frontvrouw Natalie Maines. In de tweede track komen de Dixie Chicks terug in het van de band bekende Everybody Knows, waarna ik even dacht dat The Jayhawks een Dixie Chicks coverplaat hebben gemaakt.
Dit blijkt niet het geval. Back Roads And Abandoned Motels bevat louter songs die Jayhawks voorman Gary Louris schreef voor anderen. De Dixie Chicks komen nog een keer voorbij op de plaat en verder komen songs voorbij die eerder terecht kwamen op platen van onder andere Jakob Dylan en Carrie Rodriguez. Back Roads And Abandoned Motels bevat tenslotte twee gloednieuwe songs. Het levert een plaat op die ongetwijfeld een tussendoortje zal worden genoemd, maar zo ervaar ik de plaat niet. Buiten de songs van de Dixie Chicks en Natalie Maines zijn alle songs op de plaat nieuw voor mij en het zijn stuk voor stuk typische Jayhawks songs.
Eerder noemde ik de twee voormannen van de eerste editie van The Jayhawks de Lennon/McCartney van de alt-country. Dat is natuurlijk teveel eer, maar als ik de vergelijking vasthoud, is Gary Louris onbetwist de McCartney van de alt-country. De songs op Back Roads And Abandoned Motels sluiten nadrukkelijk aan bij de erfenis van de vroege alt-country, maar hebben zich ook nadrukkelijk laten inspireren door de countryrock uit de vroege jaren 70 en door de muziek van The Beatles en die van Paul McCartney.
Vergeleken met de andere platen van The Jayhawks klinkt Back Roads And Abandoned Motels net wat lichtvoetiger en poppier dan de andere platen van de band, maar op een of andere manier bevalt het me wel. Gary Louris heeft een aantal prima songs geschreven voor anderen en het zijn songs die me, voor zover ik de originelen ken of heb kunnen vinden, beter bevallen in de uitvoering van The Jayhawks.
Back Roads And Abandoned Motels is een erg aangename plaat die me goed helpt bij het omarmen van het vakantiegevoel, maar het is ook een plaat vol subtiele aanknopingspunten naar muziek uit een ver verleden. Het is bovendien een plaat die zich steeds nadrukkelijker opdringt en die na een paar keer horen meerdere songs oplevert die het verdienen om te worden gekoesterd. Veel meer dan een tussendoortje dus deze nieuwe Jayhawks plaat. Erwin Zijleman