Amerikaans tweetal maakt bijna verstilde muziek vol wonderschone details en verwarmt op bijzondere wijze de avond
Songs Of The Saxophones van het Amerikaanse tweetal The Saxophones lag al maanden op de stapel, maar steeds weerhielden de wat oubollige cover en de verwijzing naar een nogal dominant en uitbundig instrument me ervan om naar de plaat te luisteren. Toen ik dit eenmaal had gedaan werd ik snel betoverd en beneveld door de uiterst ingetogen, maar bijzonder fraai ingekleurde songs van het Amerikaanse tweetal, dat met haar debuut aansluiting vindt bij prachtalbums van bands als Sparklehorse, Spain en Tindersticks. Een prachtplaat voor de kleine uurtjes, maar ook een plaat om met flink volume te beluisteren, want dan pas komt alle schoonheid aan de oppervlakte.
Ik worstel mezelf op het moment door de enorme stapel met albums die zijn blijven liggen de afgelopen maanden, waarbij ik af en toe word geholpen door tips van lezers van deze BLOG. Een van deze lezers wees me op Songs Of The Saxophones van het Amerikaanse duo The Saxophones.
Het is een plaat die ik al een tijd had liggen, maar ik werd door twee dingen op het verkeerde been gezet. Allereerst is er de naam van het Amerikaanse tweetal. Hoewel er muzikanten zijn die de saxofoon fraai hebben weten te integreren in hun geluid (Roxy Music, zo af en toe Bowie, Prince en natuurlijk Springsteen’s E-Street Band) is het zeker niet mijn favoriete instrument, waardoor ik wat aarzelde over het uit de verpakking halen van de cd van The Saxophones. Hiernaast is er de cover van de plaat, die wat oubollig overkomt en doet denken aan rijk georkestreerde platen uit de jaren 50 of eerder; ook geen muziek die ik onder mijn favorieten schaar.
Dankzij de tip van een lezer van deze BLOG ben ik toch gaan luisteren naar het debuut van The Saxophones en kwam ik er al snel achter dat de muziek van The Saxophones verre van rijk georkestreerd is en dat de rol van de saxofoon bovendien niet al te groot is.
The Saxophones is zoals gezegd een tweetal, en een echtpaar, uit Oakland, California, en bestaat Alison Alderlice die drumt en zingt en Alexi Erenkov, die zingt en hiernaast de synthesizer, gitaar, fluit en, precies, de saxofoon bespeelt.
Op Songs Of The Saxophones maakt het tweetal muziek, waarop vooral gitaar en de stem van Alexi Erenkov zijn te horen. Het is uiterst ingetogen muziek die bij mij associaties oproept met de muziek van bands als Sparklehorse, Spain en Tindersticks, dat laatste vooral omdat de stem van Alexi Erenkov me wel wat doet denken aan die van Stuart Staples.
Mooie gitaarlijnen en de stem vormen de basis van de songs van The Saxophones, maar het zijn songs die op uiterst subtiele wijze zijn ingekleurd met de andere instrumenten die hierboven worden genoemd, waarbij de saxofoon wordt ingezet voor subtiele klanken.
The Saxophones maken muziek die het goed doet op koude en donkere winteravonden, maar het is ook muziek die mooier en interessanter wordt wanneer je het volume wat opvoert of de muziek van het Amerikaanse tweetal met de koptelefoon beluistert.
Bij aandachtige beluistering hoor je pas hoe goed de songs en de instrumentatie van het tweetal in elkaar steken en hoor je hoe The Saxophones aan de haal gaan met invloeden uit de klassieke muziek, de jazz en de chamber pop. The Saxophones maken hiernaast muziek die garant staat voor mooie, vaak wat donker getinte beelden, waardoor David Lynch voor het maken van een soundtrack bij een volgende film best een beroep kan doen op het Californische tweetal.
Songs Of The Saxophones is een uiterst subtiele plaat en hierdoor een plaat die zich niet heel nadrukkelijk en ook niet onmiddellijk opdringt, maar neem de tijd voor de muziek van The Saxophones en het debuut van het tweetal wordt mooier en mooier. Erwin Zijleman
De muziek van The Saxophones is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het tweetal: https://thesaxophones.bandcamp.com.