Laat Smooth Big Cat van Dope Lemon uit de speakers komen en de donkere wolken worden onmiddellijk verruild voor warme zonnestralen. Het alter ego van Angus Stone kiest vooral voor songs in een laag tempo met luie vocalen en mooi gitaarwerk, maar de Australische muzikant slaat ook andere wegen in, wat het album spannend houdt. Smooth Big Cat doet me wel wat denken aan de muziek van JJ Cale, maar dan met een eigentijdse Angus Stone touch. Heerlijke muziek om volledig bij weg te dromen, maar zeker ook interessant genoeg om minstens één oog (of oor) open te houden.
De naam Dope Lemon deed bij mij geen belletje rinkelen, maar Smooth Big Cat is zeker niet mijn eerste kennismaking met de muziek van de Australische muzikant. Achter Dope Lemon gaat immers niemand minder dan Angus Stone schuil en die ken ik natuurlijk al jaren.
Angus Stone ken ik van een fraai soloalbum, van een prima album als Lady Of The Sunshine en natuurlijk van het stapeltje uitstekende albums dat hij maakte met zijn zus Julia als Angus & Julia Stone. Angus Stone maakte al eerder muziek als Dope Lemon, maar levert met Smooth Big Cat het beste album van dit alter ego tot dusver af.
Smooth Big Cat is een album met buitengewoon lome, zwoele en dromerige muziek. Het tempo ligt laag, de instrumentatie is betrekkelijk sober en ook de zang van Angus Stone heeft geen enkele haast. Het nieuwe album van Dope Lemon klinkt meer dan eens als een album dat JJ Cale gemaakt zou kunnen hebben wanneer hij een aantal decennia later en aan de Australische kust zou zijn geboren. Smooth Big Cat wordt hier en daar dan ook niet voor niets omschreven als “laidback coastal rock” en dat is wat mij betreft een prima omschrijving.
Uiteraard citeert Angus Stone ook nadrukkelijk uit zijn eigen werk en hoor je zeker wat van de albums van Angus & Julia Stone, al moeten we het dit keer doen zonder een blinkende productie en zonder de honingzoete stem van Julia.
Smooth Big Cat is een loom en laid-back album dat bijzonder aangenaam voortkabbelt, maar dat ook spannend is door de variatie die Angus Stone heeft aangebracht. Hier en daar flirt de Australische muzikant wat met elektronica, met een antieke ritmebox of een net wat meer up-tempo song, wat Smooth Big Cat spannend houdt.
Aan de andere kant had ik me met alleen maar “laidback coastal rock” ook best vermaakt, want Angus Stone weet precies hoe dit moet klinken. Smooth Big Cat klinkt hier en daar als JJ Cale, maar kan ook worden omschreven als een vroege versie van Dire Straits, die ver weg blijft van de commercie en zich heeft opgesloten in een oude boerderij in de woestijn van Arizona. De Australische muzikant voegt hiernaast flink wat psychedelische accenten toe aan zijn muziek, wat de dromerige sfeer van Smooth Big Cat verder versterkt.
Smooth Big Cat van Dope Lemon is een heerlijk album om bij weg te dromen, maar ook een album dat steeds weer betovert met bijzonder fraaie gitaarlijnen en subtiele accenten. Dat het album tenslotte is verpakt in een wat goedkoop aandoende hoes moeten we Angus Stone maar vergeven. Erwin Zijleman