Perry Blake kwam een jaar of twintig geleden uit het niets met een op een obscuur Frans label verschenen prachtplaat. De afgelopen 13 jaar was het stil rond de Ierse muzikant, maar Perry Blake is gelukkig weer terug. Songs Of Praise klinkt voller, elektronischer en toegankelijker dan de vorige albums van de Ierse muzikant, maar hij blijft gelukkig een eigenzinnig muzikant, die steeds dingen doet die je niet verwacht. Het levert een even mooi als intrigerend album op, dat de ene keer ingetogen en de volgende keer uitbundig klinkt. Het is een album dat zich niet in een hokje laat duwen, hoe hard je het ook probeert, maar ontoegankelijk is het geen moment. Prachtplaat weer van deze bijzondere muzikant.
Deze albums waren zeker niet allemaal even goed, maar het in 2004 verschenen Songs For Someone was misschien nog wel beter dan het terecht bewierookte Still Life. In 2006 dook Perry Blake nog een keer op met het country getinte en wat mij betreft niet opzienbarende Canyon Songs, maar sindsdien was het stil rond de Ierse muzikant.
Bijna uit het niets verschijnt deze week een nieuw album van deze bijzondere muzikant. Songs Of Praise laat het Perry Blake geluid horen dat ik ken van zijn beste albums, maar de eigenzinnige muzikant zet ook weer nieuwe stappen en kiest dit keer voor een veel voller geluid dat is gevuld met atmosferische klanken of met bijna pompeuze orkestraties.
Het nieuwe label van de Ierse muzikant meldt trots dat de muziek van Perry Blake tot dusver is vergeleken met die van onder andere Scott Walker, Leonard Cohen en David Bowie, maar merkt ook op dat de muziek van de Ier lastig te categoriseren is. Van de genoemde namen hoor ik persoonlijk alleen wat van kameleon David Bowie, maar heel duidelijk is het niet. David Sylvian draagt voor mij nog het meest relevante vergelijkingsmateriaal aan en verder hoor ik zo nu en dan een vleugje Gavin Friday, maar bij beluistering van de muziek van Perry Blake houdt geen enkele vergelijking lang stand.
Songs Of Praise opent met even zweverige als mysterieuze klanken, waarna de zo herkenbare stem van Perry Blake invalt. Het herinnert direct aan het memorabele album dat de Ierse muzikant alweer 20 jaar geleden afleverde, maar veel songs op Songs Of Praise zijn ook wat uitbundiger en toegankelijker, zeker wanneer er flink wat elektronica wordt ingezet. De muziek van Perry Blake heeft echter ook altijd iets ongrijpbaars en mysterieus. Zo wordt een donker mannenkoor in een paar noten tijd afgewisseld met lichtvoetige 80s synthpop en zo is er steeds wel wat bijzonders te horen in de muziek van Perry Blake.
Songs Of Praise grossiert in sfeervolle klanken en dromerige vocalen, maar strijkt net zo makkelijk tegen de haren in met vervormde stemmen, bijzondere ritmes en complexe songstructuren, waarbij de Ier niet bang is om alles uit de kast te trekken. Perry Blake had in het verleden het patent op songs die je maar wilt blijven ontdekken en van dat patent maakt hij nog steeds gretig gebruik. Songs Of Praise bevat lagen die van een bijna sprookjesachtige schoonheid zijn, maar ook lagen waar je maar geen vat op krijgt.
Aan de andere kant is Songs Of Praise een voor Perry Blake begrippen opvallend toegankelijk en bij vlagen zelfs lichtvoetig album. Het is een album dat meerdere lijntjes uitgooit naar de jaren 80, zeker wanneer de synths domineren, maar het klinkt geen moment gedateerd.
Het is niet eens zo makkelijk om te beschrijven wat er nu zo bijzonder is aan de muziek van Perry Blake, maar laat Songs Of Praise, bij voorkeur met flink volume, uit de speakers komen en je wordt onderdeel van een fascinerende muzikale reis vol elementen van grote schoonheid en bovendien een reis vol memorabele songs. Ik was Perry Blake eerlijk gezegd al lang weer vergeten, maar na zijn nieuwe album flink wat keren gehoord te hebben ben ik heel blij dat hij terug is. Erwin Zijleman
Songs Of Praise van Perry Blake is verkrijgbaar via de bandcamp pagina van zijn label: https://moochinaboutltd.bandcamp.com/album/songs-of-praise.