Black Friday is mijn eerste kennismaking met de muziek van de Amerikaanse band Palehound en het is een kennismaking die uitstekend is bevallen. Black Friday staat vol aantrekkelijke songs met messcherpe teksten over de liefde in de meest brede zin van het woord. Deze songs zijn verpakt in een mooi verzorgde en uitgebalanceerde instrumentatie, die weer perfect aansluit bij de mooie en dromerige fluisterzang van frontvrouw Ellen Kemper. Het levert een album op dat groeit en groeit en echt alle aandacht verdient. Doodzonde daarom dat dit prachtige album vooralsnog wat lijkt onder te sneeuwen.
De vorige twee albums van de band zijn me eerlijk gezegd ontgaan en album nummer drie kwam ook alleen maar van de stapel omdat het aantal nieuwe releases momenteel tegenvalt (of meevalt, het is maar net hoe je het bekijkt). Het is een gelukkig toeval, want Black Friday van Palehound bevalt me zeer.
Ellen Kemper formeerde de band om rockmuziek te kunnen maken, maar gelukkig is ze ook de fluisterzachte lo-fi pop van haar soloalbums niet vergeten. Black Friday valt op door de fraaie fluisterzang van Ellen Kemper, door fraaie en stemmige klanken en door een meer rock georiënteerde band die zo zacht mogelijk probeert te spelen. Dat klinkt misschien wat onlogisch of zelfs vreemd, maar het resultaat is wat mij betreft heel bijzonder.
Black Friday staat vol met zachte rocksongs die in nevelen lijken gehuld. Uit het wat mistige geluid duikt de mooie fluisterzang van Ellen Kemper nadrukkelijk op, wat zorgt voor muziek met een bezwerende of hypnotiserende uitwerking, die alle kanten op kan schieten. In eerste instantie was ik vooral gefocust op de zang van de Amerikaanse singer-songwriter, maar hoe vaker ik naar Black Friday luisterde, hoe meer mijn aandacht werd getrokken door de fraaie instrumentatie op het derde album van Palehound.
Het is een instrumentatie waarin ruimtelijke gitaarlijnen domineren, maar ook de bijdragen van onder keyboards en de ritmesectie vallen op door hun trefzekerheid en avontuur. De band uit Boston herinnert met haar muziek aan de jaren 90, maar door het net wat zweverigere geluid en de fluisterzachte zang klinkt Black Friday toch anders dan de albums uit de jaren 90 die ik liefheb.
Met de bijzondere zang en de al even bijzondere instrumentatie heb ik al twee sterke punten van Black Friday te pakken, maar er zijn er meer. Zo grossiert de band op haar derde album in charmante popliedjes die akelig goed blijven hangen, wat inmiddels een flinke serie memorabele popliedjes heeft opgeleverd. Verder is Black Friday van Palehound in tekstueel opzicht interessant. Ellen Kemper heeft songs geschreven over alle kanten van de liefde en ontziet zichzelf niet.
Het zijn allemaal ingrediënten van een goed album en het zijn ingrediënten die op Black Friday naadloos in elkaar vallen. Palehound heeft een album afgeleverd dat je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen, maar het is ook een soort album dat je nog niet eerder gehoord hebt. Het kwam bij mij slechts door enorm veel toeval van de stapel met vrijwel kansloze albums af, maar wat ben ik inmiddels verknocht aan dit bijzondere album. Erwin Zijleman
De muziek van Palehound is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://palehound.bandcamp.com/album/black-friday.