TaxiWars klinkt op haar derde album wat minder rauw en eclectisch en imponeert niet alleen met muzikale hoogstandjes maar ook met geweldige songs
Ik kon niet zo goed uit de voeten met de eerste twee album van de Belgische band TaxiWars, maar het derde album van de band is een voltreffer. De band die dEUS-voorman Tom Barman vijf jaar geleden formeerde en die verder bestaat uit een stel geweldige en gelouterde jazzmuzikanten heeft dit keer wat meer aandacht besteed aan de songs en het zijn songs die niet alleen overlopen van avontuur, maar ook vermaken met een combinatie van jazz, soul, funk, hiphop en nog veel meer. Ook in muzikaal opzicht is het smullen. De ritmesectie van de band speelt de sterren van de hemel en hiernaast is er het fraaie saxofoonspel van Robin Verheyen. Het is Tom Barman die het vervolgens mag afmaken met zijn bijzondere stem die de muziek van TaxiWars nog wat onderscheidender maakt.
Artificial Horizon is het derde album van de Belgische band TaxiWars. De band werd vijf jaar geleden geformeerd door dEUS voorman Tom Barman en saxofonist Robin Verheyen. De twee rekruteerden in jazzkringen een ritmesectie en niet veel later verscheen het titelloze debuut van de band.
Het is een debuut dat me wel intrigeerde, maar waarvan ik uiteindelijk onvoldoende kon genieten. Met opvolger Fever uit 2016 gebeurde eigenlijk hetzelfde, waardoor ik niet met hele hoge verwachtingen begon aan het deze week verschenen derde album van de band, dat ik inmiddels al een ruim een maand in huis heb.
Artificial Horizon bevalt me echter een stuk beter dan zijn twee voorgangers. TaxiWars heeft op haar derde album gekozen voor een wat minder rauw en eclectisch geluid. Op Artificial Horizon draait het wat meer om de songs en die zijn toegankelijker dan we van de band gewend zijn. Lekker in het gehoor liggende deuntjes maakt TaxiWars gelukkig nog steeds niet, maar het strijkt bij mij niet langer tegen de haren in.
In de openingstrack Drop Shot wordt de bijna gesproken zang van Tom Barman gecombineerd met een prachtig subtiel spelende ritmesectie, al even subtiel pianospel, een experimentelere elektronische onderlaag en dialogen uit Franse films. Na enige tijd mag Robin Verheyen lekker zwoel saxofoonspel toevoegen en krijgt de wat rauwe zang van Tom Barman gezelschap van heerlijk soulvolle vocalen. Het doet wel wat denken aan de muziek van het legendarische Morphine, waarvoor Tom Barman naar verluidt een stevig zwak heeft.
Het is nog altijd muziek met veel invloeden uit de jazz die TaxiWars maakt, maar het schuurt minder dan in het verleden. In de tweede track worden de invloeden uit de jazz gecombineerd met een beetje soul en funk en een flinke hiphop injectie in de ritmes. Het is wederom de ritmesectie die de meeste aandacht trekt, want wat spelen bassist Nicolas Thys en drummer Antoine Pierre avontuurlijk, maar op hetzelfde moment strak en trefzeker. Tom Barman zingt en rapt er weer vrolijk op los, Robin Verheyen voegt wat stoten saxofoon toe en een dameskoortje voegt een snufje Prince toe aan de muziek van TaxiWars.
Het is goed te horen dat de band inmiddels een tijdje bestaat, want wat hoor je op Artificial Horizon een geoliede machine. Waar de ritmesectie normaal gesproken de gaten dicht, treden drums en bas bij TaxiWars nadrukkelijk op de voorgrond en vullen de saxofoon en de piano van Robin Verheyen de gaten. Tom Barman doet de rest met zijn bijzondere combinatie van zang, gesproken woord en rap.
Het is knap hoe TaxiWars pure jazz kan doen omslaan in broeierige soulvolle pop en omgekeerd. Het is ook knap hoe de Belgische band een album heeft gemaakt vol muzikale hoogstandjes, maar er dit keer ook in is geslaagd om redelijk makkelijk in het gehoor liggende songs af te leveren, met het meeslepende Different Or Not als mijn favoriet.
Artificial Horizon staat vol met muziek die Tom Barman niet kwijt kan in dEUS, maar het is ook muziek die nadrukkelijk zijn stempel bevat. Zeker wanneer Robin Verheyen los gaat op zijn saxofoon heb ik associaties met Bowie’s Blackstar, maar TaxiWars draait de hand ook niet om voor een sobere piano ballad waarin Tom Barman alle aandacht naar zich toe mag trekken, tot zijn medemuzikanten invallen en de song weer een andere kant op sleuren.
TaxiWars heeft al met al een razend knap album afgeleverd. Het is een album waarop de muzikale grenzen continu verlegd worden, maar dat ook gewoon vermaakt met songs die afwisselend verbazen en ontroeren. En iedere keer dat ik het album hoor is het weer beter. Erwin Zijleman
De muziek van de Belgische band is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://taxiwars.bandcamp.com/album/artificial-horizon.