The Beautiful Ones, de memoires van Prince, werd een half jaar geleden aangekondigd en heb ik blind besteld. Helaas dekt de vlag de lading maar zeer ten dele en is het met name in het begin even zoeken naar de meerwaarde van dit, overigens wel zeer fraai uitgevoerde, boek. Die meerwaarde is er uiteindelijk wel, al is The Beautiful Ones interessanter voor de echte fans, dan voor muziekliefhebbers die meer willen weten over de muziek en het leven van een van de belangrijkste muzikanten uit de geschiedenis van de popmuziek. De laatste groep is beter af met een van de andere boeken over het genie uit Minneapolis, waarmee dit boek er vooral een is voor de echte fans.
Ik was heel nieuwsgierig naar het verhaal van Prince zelf, maar direct in de lange inleiding wordt duidelijk dat The Beautiful Ones maar zeer ten dele is te verkopen als de memoires van Prince. Deze inleiding is van Dan Piepenbring, die werd uitverkoren om samen met Prince zijn autobiografie te gaan schrijven.
Het verhaal van Dan Piepenbring begint slechts een paar maanden voor de onverwachte dood van Prince in april 2016. De jonge en onervaren schrijver heeft dan slechts een paar ontmoetingen met Prince gehad en heeft van de muzikant uit Minneapolis niet meer ontvangen dan een stapeltje A4tjes met handgeschreven teksten over de vroege jeugd van Prince.
Die A4tjes zijn integraal opgenomen in The Beautiful Ones en volgen op de lange inleiding van 40 pagina’s die vooral gaat over de ervaringen van Dan Piepenbring met Prince. Uitgetypt beslaat het werk van Prince maar een beperkt aantal pagina’s. Boeiend om te lezen, maar uiteraard niet voldoende om zijn memoires mee te vullen.
Om er toch nog een boek van te maken kreeg de uitgever de beschikking over flink wat materiaal uit de archieven van Prince zelf en de archieven van zijn Paisley Park Studios. De foto’s zijn mooi en bijzonder, maar veel van de andere illustraties zijn wat overbodig. Omdat de foto’s pas in een bijlage achterin het boek worden toegelicht, heb je tijdens het lezen van het boek eigenlijk geen idee wat je ziet.
The Beautiful Ones is sowieso een boek dat niet prettig leest. De teksten zijn fragmentarisch en missen diepgang. Na de inleiding vol details springt het boek van de hak op de tak en ontbreekt buiten de eerste pagina's alle diepgang.
Iemand die wat wil lezen over het leven en de muziek van Prince is veel beter af met een van de vele biografieën die de afgelopen jaren zijn verschenen over het leven van de zo invloedrijke muzikant. De ultieme biografie moet wat mij betreft nog worden geschreven, maar Prince van Matt Thorne is momenteel een van de betere Prince biografieën beschikbaar, terwijl Dig If You Will The Picture van Ben Greenman op een aantal terreinen het diepst graaft.
Het beste of in ieder geval boeiendste boek dat ik over Prince heb gelezen is overigens Prince: The Dutch Experience van Edgar Kruize, dat nauwgezet alle stappen die Prince in Nederland heeft gezet heeft gedocumenteerd in een boek dat leest als een trein.
The Beautiful Ones doet dat zeker niet. Prince kwam zelf niet verder dan een paar A4tjes en de auteur heeft geen poging gedaan om het verhaal af te ronden. Meerwaarde van The Beautiful Ones is dat het boek inzicht geeft in de jongste jaren van Prince en dat het iets meer zegt over zijn laatste dagen. Verder zijn de foto’s uit de persoonlijke archieven van Prince prachtig.
The Beautiful Ones is voor de echte fans zeker interessant, al blijft het zonde dat de man niet de tijd is gegund om het boek volledig te schrijven (en om nog heel wat mooie muziek te maken). Zelf blijf ik toch wel een beetje met een kater achter. Na de autobiografie van Debbie Harry is ook die van Prince objectief gezien toch een flinke tegenvaller. Hopelijk is de autobiografie van Elton John, die nu aan de beurt is een stuk beter. Heel moeilijk lijkt dat niet. Erwin Zijleman