16 mei 2021

The Deep Dark Woods - Changing Faces

De lente lijkt er nu dan echt aan te komen, maar als je behoefte hebt aan een wat donkerder klinkend album is er het aardedonkere en indringende album van The Deep Dark Woods
De Canadese band The Deep Dark Woods timmert inmiddels een jaar of vijftien aan de weg en heeft een aantal prachtige albums op haar naam staan. We hebben dit keer bijna vier jaar op een nieuw album moeten wachten, maar de band rond Ryan Boldt heeft het weer geflikt. The Deep Dark Woods kiest ook dit keer voor een stemmig en behoorlijk donker geluid. Het is een geluid dat flarden van de muziek van The Band bevat, maar qua sfeer en voordracht heeft het soms ook wel wat van Nick Cave of Tindersticks. Changing Faces is geen album waarvan de zon onmiddellijk gaat schijnen, maar het is wel een album dat de avond prachtig inkleurt wanneer de zon eenmaal onder is.


Ik heb al een jaar of vijftien een zwak voor de Canadese band The Deep Dark Woods, al ben ik de band eerlijk gezegd ook wel eens een tijdje uit het oog verloren. De afgelopen jaren was het stil rond de band, die oorspronkelijk vanuit Saskatoon, Saskatchewan in Canada opereerde, maar inmiddels een thuisbasis heeft aan de Canadese oostkust en deze week een nieuw album uitbrengt. 

De Canadese band heeft zanger en gitarist Ryan Boldt als vast lid, maar naast de twee andere vaste leden van het moment duiken op het nieuwe album ook een aantal gastmuzikanten op, onder wie het ook uit Saskatoon afkomstige duo Kacey & Clayton, van wie laatstgenoemde ooit deel uitmaakte van The Deep Dark Woods. 

Het deze week verschenen Changing Faces is de opvolger van het bijna vier jaar oude Yarrow, dat een behoorlijk donker geluid liet horen. Ook Changing Faces is weer geen album om een mooie lentedag mee op te luisteren, want ook dit keer komt de muziek van The Deep Dark Woods het best tot zijn recht wanneer de zon al een tijdje onder is. 

Ook op Changing Faces maakt The Deep Dark Woods indruk met een donker en stemmig geluid, waarin vooral invloeden uit de folkrock en de countryrock opduiken. De muziek van The Band wordt vaak genoemd als vergelijkingsmateriaal, maar ik hoor ook altijd wel wat van de muziek van Nick Cave of Leonard Cohen in de muziek van de Canadese band. 

Dat laatste zit hem niet direct in de zang van Ryan Boldt, die qua stem niet lijkt op Nick Cave of Leonard Cohen, maar vooral in de donkere en beklemmende sfeer die de Canadese band schept op haar albums. Ook de manier waarop Ryan Boldt zijn teksten voordraagt doet overigens wel wat aan Nick Cave denken, maar ik heb bij The Deep Dark Woods ook altijd associaties met Tindersticks en op een of andere manier ook met Roxy Music. 

Changing Faces valt op door diepe bassen en dwingende drumpartijen, waarna gitaren, orgels en hier en daar strijkers de lijnen uit mogen zetten. Het zijn lijnen die vaak echo’s uit de folkrock en countryrock bevatten, maar de muziek van The Deep Dark Woods klinkt hier en daar ook wat zompig en psychedelisch, zeker als een authentiek orgeltje de hoofdrol opeist. 

Changing Faces bevat acht tracks en alles bij elkaar maar net een half uur muziek. Het album is hiermee aan de korte kant, al moet ik eerlijk toegeven dat ik na een half uur ook wel weer toe ben aan wat vrolijkere deuntjes, want wat klinkt The Deep Dark Woods op haar nieuwe album donker en soms zelfs onheilspellend. 

Hier en daar mag Kacy Anderson achtergrondvocalen toevoegen aan het album en dat had van mij nog best wel wat vaker en intenser gemogen, want haar stem pas prachtig bij die van Ryan Boldt en versterkt deze stem prachtig. Ook zonder Kacy maakt de voorman van de Canadese band echter indruk.

The Deep Dark Woods was in het verleden niet vies van jamsessies in haar songs en deze zijn ook op Changing Faces een enkele keer te horen. Het zorgt er direct voor dat de muziek van de Canadese band iets bezwerends en mysterieus krijgt. Hiertegenover staan soberder ingekleurde songs die meer de kant van de folk uit gaan en de stem van Ryan Boldt alle ruimte geven, tot de instrumentatie toch weer wat steviger wordt aangezet en de lucht weer eens gitzwart kleurt. 

Muziekliefhebbers die het leven uitsluitend door een roze bril willen bekijken, worden waarschijnlijk niet vrolijk van de muziek van The Deep Dark Woods, maar voor iedereen die de band kent of wel raad weet met aardedonkere klanken is ook Changing Faces weer genieten, tot de zon weer op komt. Erwin Zijleman

De muziek van The Deep Dark Woods is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese band: https://thedeepdarkwoods.bandcamp.com/album/changing-faces.


Changing Faces van The Deep Dark Woods is verkrijgbaar via de Mania webshop: