In december ga ik de balans opmaken over het muziekjaar 2021, dat vooralsnog een prachtig muziekjaar is. Na een half jaar de balans opmaken vind ik niet zinvol en loopt ook teveel vooruit op het jaarlijstje dat in december na heel veel wikken en wegen wordt opgesteld. Ik was wel benieuwd naar welke albums ik de afgelopen zes maanden nu het meest geluisterd heb, wat een optelsom is van drie streaming media platforms, downloads en cd's en LP's. Het leverde een mooi maar ook verrassend lijstje op, dat de komende tijd voorbij komt. Tien albums, in chronologische volgorde. Het zijn misschien niet de beste 10 albums van de eerste helft van 2021, maar ze zijn me zeer dierbaar.
Vandaag: Ani Di Franco - Revolutionary Love
Het was de afgelopen jaren wat stil rond Ani DiFranco, maar de eigenzinnige Amerikaanse muzikante is terug met een loom en soulvol album dat zich van hoogtepunt naar hoogtepunt sleept
Ani DiFranco dook aan het begin van de jaren 90 op met rauwe protestsongs, maar heeft zich sindsdien in meerdere richtingen ontwikkeld. Op Revolutionary Love maakt de Amerikaanse muzikante lome en broeierige muziek met vooral invloeden uit de soul en jazz. De muziek is warm en stemmig, maar het is ook muziek vol diepgang en vol bijzondere accenten. Die diepgang en bijzondere accenten hoor je ook in de zang van Ani DiFranco en in haar songs, die nooit de makkelijkste weg hebben gekozen en dat nog steeds niet doen. Revolutionary Love opent verrassend toegankelijk maar sleurt je steeds dieper het bijzondere muzikale universum van Ani DiFranco in. Prachtalbum.
Toen Ani DiFranco helemaal aan het begin van de jaren 90 opdook bracht de Amerikaanse singer-songwriter aan de lopende band albums uit via haar eigen Righteous Babe Records. Ze deed dit in een tijd (het pre-Internet tijdperk) waarin het zelf uitbrengen van muziek nog niet zo eenvoudig was als het nu is, maar Ani DiFranco viel niet alleen op vanwege haar eigenzinnige aanpak, maar ook door geweldige albums.
Revolutionary Love van Ani DiFranco is verkrijgbaar via de Mania webshop:
Het oeuvre van de Amerikaanse singer-songwriter telt inmiddels meer dan twintig albums, maar de afgelopen jaren valt haar productie toch wat tegen. Het deze week verschenen Revolutionary Love is, tussendoortjes niet meegeteld, de opvolger van het in 2017 verschenen Binary, waarop Ani DiFranco koos voor een veel soulvoller en jazzier geluid. In de tussentijd verscheen natuurlijk nog wel haar prachtige autobiografie No Walls And The Recurring Dream: A Memoir, die een prachtig inkijkje gaf in de jonge jaren van de eigenzinnige muzikante.
De songs die uiteindelijk zijn terecht gekomen op haar nieuwe album Revolutionary Love stammen van voor de corona pandemie en werden geïnspireerd door een al door Trump verscheurd land. Ani DiFranco maakte dertig jaar geleden rauwe protestsongs met een punky attitude, maar op Revolutionary Love predikt ze de liefde om de wereld waarin we leven te kunnen veranderen.
Ani DiFranco woont inmiddels al een aantal jaren in New Orleans, maar nam haar nieuwe album op in North Carolina, waar naast haar vaste band ook co-producer Brad Cook en muzikanten uit lokale bands als Hiss Golden Messenger, The Mountain Goats, Megafaun en Mipso opdoken.
In muzikaal opzicht is Revolutionary Love een logisch vervolg op Binary. Ook op het nieuwe album van de Amerikaanse muzikante domineren invloeden uit de soul en jazz, met hier en daar uitstapjes richting folk en pop.
In de openingstrack laten Ani DiFranco en haar medemuzikanten een verrassend loom en zwoel soulgeluid horen. Het is een geluid dat niet eens zoveel afwijkt van het geluid van een aantal nieuwe soulsterren die toevallig ook deze week worden gelanceerd, maar de muziek van Ani DiFranco blinkt uit door diepgang en doorleving.
Revolutionary Love is over de hele linie een behoorlijk toegankelijk album met vooral invloeden uit de broeierige soul en jazz, maar het is ook een album dat vol verrassende wendingen zit en dat continu opvalt door muzikaliteit, intensiteit en emotie en dat ook filmische klanken niet schuwt.
Hier en daar hoor ik een vleugje Prince, met wie Ani DiFranco twee keer samenwerkte, maar Revolutionary Love is ook een typisch Ani DiFranco album. Na de zeer toegankelijke openingstrack graaft Ani DiFranco op het vervolg van het album net wat dieper, maar Revolutionary Love blijft een loom en zwoel album dat zich op ieder moment van de dag als een warme deken om je heen slaat.
Het is echter ook een album waarop heel veel moois te ontdekken valt en dat uitnodigt tot volledig uitpluizen. Ik heb Ani DiFranco’s debuut ook nog maar eens beluisterd de afgelopen dagen en het is een wereld van verschil met haar nieuwe album. Beide albums vallen echter op door eigenzinnigheid, muzikaliteit en intimiteit. Ik ben al dertig jaar fan van Ani DiFranco, maar ook met Revolutionary Love weet ze me weer te verrassen. En wat klinkt dit album ondertussen lekker zwoel en laid-back. Erwin Zijleman
De muziek van Ani DiFranco is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://anidifranco.bandcamp.com/album/revolutionary-love.