Vandaag: Goat Girl - On All Fours
De Britse band Goat Girl leverde een van de meeste memorabele debuten van 2018 af, maar zet desondanks een reuzenstap op haar tweede album, dat in alle opzichten nog meer overtuigt
Bijna drie jaar na het fantastische debuut is deze week het tweede album van de Londense band Goat Girl verschenen. Het is een album dat anders klinkt dan het terecht zo bewierookte debuut, maar ik vind het persoonlijk een flinke stap vooruit, wat gezien het niveau van het debuut een prestatie van formaat is. Op On All Fours kiest Goat Girl voor een wat consistenter geluid. Het aantal invloeden is beperkter, met een hoofdrol voor postpunk, en de songs zijn toegankelijker en beter uitgewerkt. Het betekent gelukkig niet dat de muziek van Goat Girl minder avontuurlijk is geworden, want ook de songs op het tweede album van de band zitten vol verrassingen. Heerlijk album.
De Britse band Goat Girl maakte alweer bijna drie jaar geleden diepe indruk met een titelloos debuut dat werkelijk alle kanten op schoot. De vier dames van Goat Girl propten negentien songs in veertig minuten en stopten deze songs vol invloeden, variërend van country tot lo-fi van postpunk tot jazz en nog veel meer.
Bijna drie jaar na het fantastische debuut is deze week het tweede album van de Londense band Goat Girl verschenen. Het is een album dat anders klinkt dan het terecht zo bewierookte debuut, maar ik vind het persoonlijk een flinke stap vooruit, wat gezien het niveau van het debuut een prestatie van formaat is. Op On All Fours kiest Goat Girl voor een wat consistenter geluid. Het aantal invloeden is beperkter, met een hoofdrol voor postpunk, en de songs zijn toegankelijker en beter uitgewerkt. Het betekent gelukkig niet dat de muziek van Goat Girl minder avontuurlijk is geworden, want ook de songs op het tweede album van de band zitten vol verrassingen. Heerlijk album.
Het was uiteindelijk goed genoeg voor mijn jaarlijstje en dat heeft de lat flink hoog gelegd voor het tweede album van de Britse band. Dat tweede album is deze week verschenen en laat horen dat Clottie Cream (aka Lottie Pendlebury), L.E.D. (aka Ellie Rose Davies), Rosy Bones (aka Rosy Jones) en het nieuwe bandlid Holy Hole (aka Holly Mullineaux) hun geluid flink hebben doorontwikkeld.
On All Fours bevat dertien songs, maar Goat Girl heeft daar dit keer bijna vijfenvijftig minuten voor nodig, waardoor de songs dit keer allemaal boven de drie minuten klokken, met uitlopers tot ruim vijf minuten.
On All Fours is net zo fris en avontuurlijk als het debuut van het Britse viertal, maar het is een flink ander album geworden. Goat Girl heeft haar geluid zoals gezegd doorontwikkeld en wat mij betreft geperfectioneerd. De songs zijn beter uitgewerkt, de instrumentatie rammelt een stuk minder, de zang is veel mooier en waar Goat Girl op haar debuut continu van de hak op de tak sprong, heeft de band op haar tweede album een wat consistenter geluid, al kan het binnen de songs op On All Fours nog altijd alle kanten op.
On All Fours laat zich in tegenstelling tot het debuut van Goat Girl niet meer door van alles en nog wat beïnvloeden. De band uit Londen omarmt op haar tweede album nadrukkelijk de Britse postpunk uit het verleden en voegt hier flink wat invloeden uit de pop aan toe. Het levert een serie bijzonder aangenaam klinkende popsongs met hier en daar een hang naar het verleden op.
Toch mag niet geconcludeerd worden dat Goat Girl op On All Fours kiest voor de toegankelijke pop. De muziek van het Britse viertal bestaat nog altijd uit meerdere lagen en in een deel van deze lagen is volop ruimte voor muzikaal avontuur, waardoor ook het tweede album van Goat Girl fris en eigenzinnig klinkt.
De instrumentatie verrast steeds weer met prachtige accenten. De ene keer tijdloze gitaarlijnen, de volgende keer diepe postpunk bassen, maar net zo makkelijk zwierige elektronica of benevelende soundscapes.
Dit alles wordt gecombineerd met zeer trefzekere zang, die vooral makkelijk betovert wanneer wordt gekozen voor meerstemmige zang en voorzichtig een snufje van het jonge Bananarama wordt toegevoegd aan On All Fours.
Wat voor de instrumentatie en de zang geldt, geldt ook voor de songs op het tweede album van Goat Girl. De songs zijn beter uitgewerkt, zitten knapper in elkaar en zijn aanstekelijker, maar gelukkig zijn het ook nog steeds frisse, avontuurlijke en eigenzinnige songs.
Ondanks het feit dat ik bijna drie jaar geleden zeer enthousiast was over het debuut van Goat Girl, vind ik On All Fours een paar klassen beter. Waar het debuut ook wel wat wisselvallig was, houdt het viertal uit Londen 55 minuten een geweldig niveau vast. Het is goed voor meedogenloze verleiding, maar ondertussen prikkelt dit album ook continu de fantasie en heb je ook nog eens het gevoel dat de rek er nog niet uit is bij deze geweldige band. Erwin Zijleman
On All Fours van Goat Girl is verkrijgbaar via de Mania webshop:
De muziek van Goat Girl is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://goatgirl.bandcamp.com/album/on-all-fours.