Ik verlies Nerina Pallot gedurende haar inmiddels ruim twintig jaar durende carrière wel eens uit het oog, maar na het geweldige Stay Lucky uit 2017 kon ik niet om het deze week verschenen I Don’t Know What I’m Doing heen. De muzikante uit Londen stelt zeker niet teleur met haar nieuwe album, want het is een knap gemaakt album, dat zowel in muzikaal en productioneel als in vocaal opzicht overtuigt. Nerina Pallot beweegt soepel tussen tijdloze 70s singer-songwriter pop en eigentijdse popmuziek met een vleugje soul en R&B en verleidt makkelijk met knap in elkaar stekende en perfect uitgevoerde popliedjes. Hoogste tijd dat Nerina Pallot de erkenning krijgt die ze al veel langer verdient.
Ik pik niet alle albums van de Britse singer-songwriter Nerina Pallot op, maar over het algemeen genomen ben ik wel te spreken over het niveau van haar albums, met het in 2017 verschenen Stay Lucky als positieve uitschieter. Het deze week verschenen I Don’t Know What I’m Doing is de opvolger van Stay Lucky en volgt op een stilte van bijna vijf jaar, die deels werd gevuld door de coronapandemie.
Nerina Pallot staat op de cover van haar nieuwe album met haar rug naar ons toe gekeerd en heeft haar nieuwe album bovendien een wat onzekere titel meegegeven, maar I Don’t Know What I’m Doing is een zelfverzekerd klinkend album, waarmee de Britse muzikante haar plekje in de spotlights met overtuiging afdwingt.
Nerina Pallot schreef zelf alle songs voor het album en produceerde het album bovendien zelf. Direct in de openingstrack hoor je dat de Britse muzikante alle tijd die ze had voor het zetten van de puntjes op de i (en dat was een behoorlijk lange tijd) goed heeft gebruikt, want wat klinkt het album mooi.
Cold Places opent met een kabbelende harp en de mooie stem van Nerina Pallot, die je na anderhalve minuut de dansvloer op sleept, waarna de strijkers stevig aanzwellen en de openingstrack naar grote hoogten sturen met hier en daar een subtiel piano intermezzo. Het is pure pop die Nerina Pallot maakt, dus enige liefde voor dit genre is nodig om van I Don’t Know What I’m Doing te houden, maar als je er van houdt valt er veel te genieten op het nieuwe album van de Britse muzikante.
Ik ben zelf niet altijd gek op pure pop, maar de openingstrack van het nieuwe album van Nerina Pallot is van het hoge niveau dat ik van haar gewend ben. Op het hele album hoor je dat de zee van tijd die werd geboden door de coronapandemie is gebruikt om het geluid op I Don’t Know What I’m Doing te perfectioneren en vol te stoppen met mooie accenten. Dat was overigens niet eens zo makkelijk, want ook Nerina Pallot werd gedwongen om de van overal en nergens aangeleverde bijdragen van muzikanten aan elkaar te knopen. Dat is uitstekend gelukt, want het album klinkt niet alleen prachtig, maar ook als een geheel.
Nerina Pallot heeft op haar zevende album een voorkeur voor warmbloedige en rijk ingekleurde popsongs. Het zijn de popsongs die goed passen bij haar uitstekende stem, die ook op I Don’t Know What I’m Doing weer makkelijk overtuigt en die nog wat mooier klinkt dan op haar vorige albums. Het is een stem die goed uit de voeten kan met tijdloze singer-songwriter muziek, maar ook met soulvolle pop met een vleugje R&B weet de Britse muzikante wel raad.
I Don’t Know What I’m Doing valt niet alleen op door een prachtige instrumentatie en productie, door tijdloze songs en door een mooie en krachtige stem, maar ook door een verrassend veelzijdig geluid, dat je het ene moment mee terug neemt naar de singer-songwriter muziek uit de jaren 70, maar het volgende moment weer met twee benen in het heden staat.
Ik heb persoonlijk een voorkeur voor de singer-songwriter Nerina Pallot, maar ook de popprinses Nerina Pallot maakt op I Don’t Know What I’m Doing makkelijk indruk. Blijft de wat wonderlijke titel van het album, want de twaalf songs op het nieuwe album van Nerina Pallot laten wat mij betreft horen dat ze juist precies weet waar ze mee bezig is en dit ook nog eens geweldig doet. Erwin Zijleman
