16 juni 2022

The Dream Syndicate - Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions

De Amerikaanse band The Dream Syndicate kwam vijf jaar geleden knap terug met een uitstekend album en heeft de goede vorm ook weer behouden op het vierde album van haar tweede jeugd
The Dream Syndicate uit Los Angeles behoort voor liefhebbers van de Paisley Underground tot de oude helden. Veertig jaar na het geweldige debuutalbum The Days Of Wine And Roses, laat de band rond Steve Wynn horen dat het het maken van goede albums nog steeds niet is verleerd. Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions is het vierde album in vijf jaar tijd en het is wederom een prima album. Het heilige vuur brandt misschien net wat minder fel dan veertig jaar geleden, maar voor lekkere gitaarsongs ben je bij de Amerikaanse band nog steeds aan het juiste adres. De band verkeert sinds 2017 in een veel betere vorm dan tijdens het grootste deel van de jaren 80 en levert het vierde uitstekende album op rij af.


De Amerikaanse band The Dream Syndicate debuteerde precies veertig jaar geleden met het fantastische The Days Of Wine And Roses. Het was ook meteen met afstand het beste album dat de band gedurende de jaren 80 zou maken. The Dream Syndicate zou de jaren 90 niet halen en maakte de torenhoge belofte van haar debuutalbum nooit echt waar, maar The Days Of Wine And Roses neemt niemand de band meer af. 

The Dream Syndicate begon een jaar of tien geleden voorzichtig aan haar tweede jeugd, wat vijf jaar geleden een nieuw album opleverde. Nu vind ik het over het algemeen lastig om de albums uit de tweede jeugd van een band goed te duiden, maar in het geval van The Dream Syndicate was het best eenvoudig. Het in 2017 verschenen How Did I Find Myself Here? was misschien niet zo goed als klassieker The Days Of Wine And Roses, maar was stukken beter dan alle andere albums die The Dream Syndicate tijdens haar eerste jeugd uitbracht. Dit gold ook voor These Times uit 2019 en The Universe Inside uit 2020 en het geldt ook weer voor het deze week verschenen Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions. 

Ook het nieuwe album van The Dream Syndicate is weer gemaakt met de bezetting die we inmiddels kennen. Zanger en gitarist Steve Wynn, gitarist Jason Victor, bassist Mark Walton, toetsenist Chris Cacavas (die tijdens de eerste jeugd van The Dream Syndicate bij concurrent Green On Red speelde) en drummer Dennis Duck zijn allemaal weer van de partij op Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions en hebben er nog steeds zin in. 

The Dream Syndicate behoorde aan het begin van de jaren 80 tot de pioniers van het genre dat afwisselend Paisley Underground en American Underground werd genoemd, maar inmiddels wordt de band uit Los Angeles vooral in tegenwoordig meer gangbare hokjes als indierock en neo-psychedelica geduwd. 

Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions opent met wat atypische synths, maar The Dream Syndicate laat alweer snel een vertrouwd geluid horen. De band klinkt misschien wat minder urgent dan op haar fenomenale debuutalbum, maar Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions beviel me eigenlijk onmiddellijk en is ook na een paar keer horen nog leuk. 

Waar de Amerikaanse band er aan het begin van de jaren 80 maar één echt goed album uit wist te persen, is Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions het vierde prima album in de tweede jeugd van de band en dat is een knappe prestatie. The Dream Syndicate heeft haar geluid op haar vierde album in vijf jaar tijd nog wat verder verrijkt en klinkt wat gepolijster dan in haar jonge jaren, maar persoonlijk vind ik het geluid op Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions erg lekker. 

Steve Wynn is het schrijven van prima songs nog niet verleerd en tovert het ene na het andere memorabele popliedje uit de hoge hoed. De Amerikaanse muzikant is ook nog steeds een verdienstelijk zanger, waardoor Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions zich vrij makkelijk opdringt als muzikale metgezel op momenten dat je behoefte hebt aan lekkere gitaarmuziek zonder al teveel poespas. De recensies van het nieuwe album van The Dream Syndicate schieten wat heen en weer tussen ‘uitgebluste en slappe hap’ en ‘wereldplaat’. Ik weet het nog niet helemaal zeker, maar neig vooralsnog duidelijk naar het laatste. Erwin Zijleman

De muziek van The Dream Syndicate is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://thedreamsyndicate.bandcamp.com.


Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions van The Dream Syndicate is verkrijgbaar via de Mania webshop: