De naam Clara Engel zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, maar iedereen die het werk van de muzikant uit Toronto volgt via bandcamp heeft inmiddels een stapeltje bijzondere albums in handen. Clara Engel doet ook op het deze week verschenen Sanguinaria weer bijna alles zelf, maar het album klinkt toch weer anders dan zijn voorgangers. Albums van Clara Engel klinken door het gebruik van een aantal exotische instrumenten altijd bijzonder en het zijn ook altijd bezwerende albums, maar de Canadese muzikant weet wederom te verrassen met zich langzaam voortslepende en wonderschone songs die steeds weer nieuwe dingen laten horen. Aanrader dit bijzondere album.
Ik besteed op de krenten uit de pop met enige regelmaat aandacht aan de muziek van Clara Engel. De muzikant uit het Canadese Toronto, die zichzelf ziet als een non-binair persoon, brengt inmiddels al een kleine twintig jaar in eigen beheer albums uit en weet steeds weer te verrassen met interessante nieuwe muziek.
Als onafhankelijke muzikant moet Clara Engel steeds weer geld bij elkaar zien te sprokkelen voor het maken van nieuwe albums en dat is de afgelopen jaren zeker niet eenvoudiger geworden. Ook het deze week verschenen Sanguinaria is gemaakt met een bescheiden budget, maar Clara Angel is er ook deze keer in geslaagd om een fraai album op te nemen.
De Canadese muzikant bespeelt een flink aantal instrumenten en is gezegend met een mooie stem, waardoor de basis altijd dik in orde is. Het deze week verschenen Sanguinaria klinkt wat voller dan veel van zijn voorgangers en dat klopt ook wel, want Clara Engel tekende dit keer voor een hele waslijst aan instrumenten, waaronder de redelijk gangbare akoestische gitaar en een groot aantal exotische instrumenten als de ‘electric cigar box guitar’, de talharpa, de gudok, de cajón, de ‘wooden trunk with soft mallets’, de handpan en de melodica.
Clara Engel stond er op veel van de vorige albums alleen voor, maar voor Sanguinaria schoven een drietal gastmuzikanten aan, die tekenen voor fraaie bijdragen van elektrische gitaar, lap steel, kalimba, banjo en percussie. Sanguinaria klinkt door alle instrumenten wat voller, maar ook wat veelzijdiger dan een aantal van de vorige albums, die het vooral moesten hebben van de ruwe eenvoud.
Die ruwe eenvoud is er ook nog wel op het nieuwe album, want Clara Engel zet alle instrumenten die zijn te horen op het album op subtiele wijze in. De Canadese muzikant experimenteert er ook dit keer flink op los, want het klankenpalet op Sanguinaria is verre van alledaags. Het voorziet de songs op het nieuwe album van een uniek eigen geluid, dat varieert van sprookjesachtig mooi tot bezwerend en beklemmend. Clara Engel gaat inmiddels flink wat jaren mee in de muziek en dat hoor je in de zang, die wat ruwer en doorleefder klinkt dan op de vroege albums, maar persoonlijk vind ik de stem van Clara Engel alleen maar mooier worden.
De muzikant uit Toronto kiest ook op Sanguinaria voor een geheel eigen benadering, want een album oplevert dat niet zomaar in een hokje is te duwen en dat bovendien anders klinkt dan alle andere albums van het moment. Toch is ook Sanguinaria zeker geen ontoegankelijk album. Clara Engel kiest ook op het nieuwe album weer bij voorkeur voor redelijk lange songs, waarvan er drie boven de zes minuten klokken, maar het zijn ondanks het lage tempo, het bezwerende karakter en het unieke instrumentarium absoluut songs met een kop en een staart.
Veel van de vorige albums van Clara Engel vond ik mooi, maar niet heel geschikt voor een breed publiek, maar Sanguinaria moet toch een redelijke groep muziekliefhebbers aan kunnen spreken. Deze muziekliefhebbers kunnen voor een bescheiden bedrag het hele oeuvre van Clara Engel digitaal in huis halen en krijgen in dat geval heel veel moois. Beginnen met Sanguinaria is ook een goede keuze, want ik vind dit een van de betere albums van deze unieke Canadese muzikant. Erwin Zijleman
De muziek van Clara Engel is verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese muzikant: https://claraengel.bandcamp.com/album/sanguinaria.