De muziek van Swans was ooit oorverdovend en ook op een aantal recente albums liep de muziek van de band over van dynamiek. Op The Beggar kiest de Amerikaanse band vooral voor ingetogen klanken, maar alledaags is de muziek van Michael Gira geen moment. The Beggar verdrijft de zonnestralen van het moment met aardedonkere wolken, maar de muziek van Swans is ook van een bijzondere schoonheid. Het is een volgend hoofdstuk in een fascinerend oeuvre. The Beggar wordt door The Guardian beschreven als ‘dark and unsettling, purifying and beautiful’. Het is een rake omschrijving van het zoveelste fascinerende album van de Amerikaanse band.
Swans, de band rond de Amerikaanse muzikant Michael Gira, werd in 1982 geformeerd in New York en debuteerde precies veertig jaar geleden. De band heeft inmiddels een respectabel aantal albums op haar naam staan en dan zijn er ook nog de soloalbums van Michael Gira en de albums van een aantal van zijn andere bands, waarvan Angels Of Light de bekendste is. Het zijn stuk voor stuk fascinerende albums, al kan ik lang niet altijd uit de voeten met de muziek van Michael Gira, die inmiddels al veertig jaar precies doet waar hij zin in heeft.
De muziek van Swans heb ik het afgelopen decennium niet altijd even intensief gevolgd, maar nieuwe muziek van de band heeft altijd mijn aandacht. Ik was vooral onder de indruk van The Seer uit 2012 en The Glowing Man uit 2016. Dat waren allebei behoorlijk heftige albums, waarop Michael Gira en zijn medemuzikanten niet keken op een genre meer of minder en bovendien het hele spectrum tussen verstild en kakofonisch wisten te bestrijken.
Het deze week verschenen The Beggar, het zestiende studioalbum van de band, is de echte opvolger van het uit 2019 stammende Leaving Meaning., dat me minder aansprak, al vind ik het lastig om uit te leggen waarom dat zo was. Zoals we inmiddels van Michael Gira gewend zijn is ook het nieuwe album van Swans weer een ambitieus werkstuk, dat overigens niet heel ver is verwijderd van zijn voorganger.
The Beggar bevat net iets meer dan twee uur muziek en bevat desondanks slechts elf tracks, waarvan er een maar liefst vierenveertig minuten (!) claimt. De openingstrack The Parasite laat direct horen dat ook het nieuwe album van Swans weer geen lichte kost is. Het is een track die het moet doen zonder de muzikale geweldsuitbarstingen van de hierboven genoemde albums, maar die wel meerdere kanten op schiet. Het is een track die vooral wordt gedomineerd door de bezwerende zang van Michael Gira, terwijl op de achtergrond bijna verstilde klanken worden afgewisseld met een dikke laag atmosferische klanken.
Het is muziek die tot leven komt wanneer je de volumeknop wat verder open draait of het album met de koptelefoon beluistert. Dat laatste verdient waarschijnlijk de voorkeur, want The Beggar is een album dat het daglicht maar nauwelijks kan verdragen en niet heel goed past bij alle zonneschijn van het moment. Michael Gira heeft nooit vrolijke muziek gemaakt, maar The Beggar is een behoorlijk donker of zelfs onheilspellend album dat hier en daar lijkt voor te sorteren op een slotakkoord van de Amerikaanse band.
Ik was persoonlijk zeer gecharmeerd van de dynamiek die zo’n prominente rol speelde op een aantal van de vorige albums van de band, maar ook de meer ingetogen en vaak repeterende klanken op The Beggar spreken tot de verbeelding, zeker wanneer strijkers en koortjes worden gecombineerd met duistere drones. Swans is wel eens wat wilder van de hak op de tak gesprongen, maar ook op haar nieuwe album is de band zeker niet stijlvast. The Beggar is niet te vangen in een beperkt aantal genres en is wat dat betreft een typisch Swans album.
Twee uur muziek is misschien wat veel van het goede en ook een track van 44 minuten vraagt veel van de luisteraar, maar wanneer The Beggar je eenmaal grijpt is het een fascinerend album, dat je makkelijk in een bijzondere toestand brengt. Het album bevat overigens ook wel wat stevigere tracks waarin de kop en de staart wat duidelijker te herkennen zijn, maar de zich langzaam voortslepende tracks hebben mijn voorkeur. Weer een fascinerend album van deze unieke band. Erwin Zijleman
De muziek van Swans is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://swans.bandcamp.com/album/the-beggar.
