Tommy Prine dook een jaar na het overlijden van zijn vader John Prine de studio in voor het opnemen van zijn eigen muziek. Dat kinderen van beroemde muzikanten het vaak niet makkelijk hebben bleek maar weer, want het album lag vervolgens lang op de stapel. Dat had niets te maken met de kwaliteit van het album, want This Far South is een uitstekend album. Het is een album waarop Tommy Prine zich heeft laten beïnvloeden door alle muziek die hij tijdens zijn jeugd met de paplepel kreeg ingegoten, maar de jonge muzikant uit Nashville tekent, samen met producer Ruston Kelly, ook voor een herkenbaar eigen geluid, dat absoluut perspectief biedt voor deze jonge Prine telg.
Kinderen van beroemde muzikanten die zelf ook een carrière in de muziek ambiëren zijn maar zeer zelden te benijden. Het zijn carrières die meestal maar moeizaam van de grond komen en als het al lukt om de eerste stappen in de muziek te zetten, blijft het succes vaak ver achter bij de successen die vader of moeder wist te boeken, waardoor de meeste carrières al knappen voor ze goed en wel begonnen zijn. Kinderen van de allergrootsten uit de geschiedenis van de popmuziek zijn meestal nog wat slechter af. Dat heeft deels te maken met net wat minder talent dan de roemruchte ouder, maar ook als dat talent er wel is, is een geslaagd bestaan als muzikant zeker niet vanzelfsprekend.
Het doet het ergste vrezen voor de ambities van Tommy Prine, die onlangs debuteerde met This Far South. Tommy Prine is de zoon van folk legende John Prine, die in het voorjaar van 2020 slachtoffer werd van het virus dat de wereld twee jaar in haar ban zou houden. Tommy Prine is de jongste zoon van John Prine en kreeg de muziek thuis in Nashville met de paplepel ingegoten. Hij begon na de dood van zijn vader aan het opnemen van zijn eerste album, waarbij hij hulp kreeg van producers Ruston Kelly en Gena Johnson.
Waar een bekende achternaam in de meeste sectoren deuren opent, merkte ook Tommy Prine al snel dat dit in de muziekwereld anders ligt. De opnames van zijn debuutalbum This Far South werden al in 2021 afgerond, maar sindsdien lag het album op de plank. Het is goed nieuws dat het album daar nu van af is gekomen, want Tommy Prine heeft een overtuigend soloalbum afgeleverd.
Kinderen van bekende muzikanten maken vaak de fout om precies zo te willen klinken als hun vader of moeder, al is dit natuurlijk ook deels via de genen doorgegeven. Tommy Prine maakt deze fout niet, want This Far South doet niet vaak denken aan de muziek van zijn legendarische vader. Het album opent met twee wat stevigere tracks en ook als Tommy Prine in de derde track kiest voor een meer ingetogen geluid heb ik niet direct associaties met de muziek van zijn vader.
This Far South is een bijzonder klinkend album, dat anders klinkt dan de meeste andere albums die momenteel in Nashville worden gemaakt. Het doet me af en toe wel wat denken aan het in Nederland helaas nauwelijks opgemerkte The Weakness van Ruston Kelly. Dat is ook niet zo gek, want Ruston Kelly heeft als producer flink zijn stempel gedrukt op het debuutalbum van Tommy Prine.
Tommy Prine heeft een aantal persoonlijke songs geschreven, die uiteraard stil staan bij het overlijden van zijn vader, maar die ook andere persoonlijke thema’s aansnijden. Je hoort op This Far South goed dat Tommy Prine is opgegroeid met veel verschillende muziek, wat zorgt voor een veelkleurig album. De Amerikaanse muzikant maakt makkelijk indruk in de wat stevigere songs, waarin hij kan leunen op het uitstekende gitaarwerk van Sadler Vaden, de gitarist van The 400 Unit, de band van Jason Isbell, maar ook met de meer ingetogen songs op het album wist de jonge Prine telg me snel te overtuigen.
In muzikaal opzicht klinkt het allemaal prima en ook de kwaliteit van de songs is dik in orde, maar Tommy Prine maakt wat mij betreft de meeste indruk met zijn bijzondere stem, die zijn songs een eigen geluid geeft. Zo beroemd als zijn vader gaat hij vast niet worden, maar dit debuutalbum verdient absoluut respect en aandacht. Erwin Zijleman
