Het twee jaar geleden verschenen Chew The Scenery van de Britse muzikant Oscar Lang was bij eerste beluistering een wat overweldigend en alle kanten op springend album, maar dankzij de uitstekende songs bleek het al snel een uitstekend album. Opvolger Look Now klinkt net wat consistenter, al blijft het lastig om de muziek van Oscar Lang met een of twee genres te vangen. Look Now is in tekstueel opzicht een wat melancholisch album, maar van de songs van Oscar Lang kun je alleen maar heel vrolijk worden, zeker wanneer de Britse muzikant zich laat beïnvloeden door Beatlesque popsongs uit de jaren 70. De hype rond Oscar Lang lijkt voorbij, maar over zijn talent heb ik echt geen twijfels meer.
Ik moest bijna twee jaar geleden erg wennen aan Chew The Scenery van de Britse muzikant Oscar Lang. Op zijn tweede of zelfs derde album, dat overigens vreemd genoeg werd gepresenteerd als een debuutalbum, stortte de muzikant uit Londen een enorme bak goede ideeën over de luisteraar uit. Het waren goede ideeën die zich hadden laten inspireren door een veelheid aan genres en die waren verpakt in een overvolle productie, die ook nog eens driftig heen en weer schoot tussen een aantal decennia voornamelijk Britse popmuziek. De mix van met name indierock, neo-psychedelica en Britpop leek op het eerste gehoor misschien wat overweldigend, maar ook al snel bijzonder aangenaam en interessant, waardoor ik het destijds overigens behoorlijk gehypte album toch met veel plezier oppikte.
Deze week verscheen het nieuwe album van Oscar Lang en vooralsnog is het een stuk stiller rond de Britse muzikant. Dat heeft niets te maken met de kwaliteit van de songs op Look Now, want het nieuwe album van de muzikant uit Londen doet zeker niet onder voor zijn voorganger en is wat mij betreft zelfs een stuk beter.
Look Now opent met een wat Beatlesque song die zich vooral heeft laten beïnvloeden door de grote singer-songwriters uit de jaren 70, onder wie minstens een aantal leden van The Beatles, maar vanuit de coulissen lijkt ook Prince af en toe mee te kijken, al zijn de invloeden van de grote muzikant uit Minneapolis subtiel. De openingstrack leert ons ook dat Oscar Lang zijn liefde voor flink vol geproduceerde songs niet is verloren, want er komt ook dit keer een muur van geluid uit de speakers met in de openingstrack een enorme bak strijkers.
Het is overigens wel een mooi klinkende muur van geluid, waardoor Look Now me makkelijker en sneller overtuigde dan zijn voorganger. Niet alleen de volle productie van Chew The Scenery is gebleven, want ook dit keer schakelt de Britse muzikant makkelijk tussen genres. Hij lijkt wel iets stijlvaster, want Look Now bevat iets meer 70s singer-songwriter pop en ook de songs die zich in omliggende genres bewegen vallen op door een aangename 70s vibe. Oscar Lang speelt overigens wel met de invloeden uit het verre verleden door er op subtiele wijze meer eigentijdse invloeden in te verwerken, bijvoorbeeld met eigenzinnige elektronica.
In muzikaal opzicht verleidt het nieuwe album van Oscar Lang makkelijk met een bont palet aan klanken, maar de songs van de Britse muzikant zijn nog wat aantrekkelijker met direct memorabele melodieën en refreinen die het humeur een flinke boost geven. Zeker in de door piano gedomineerde popsongs met een hang naar de jaren 70 overtuigt Oscar Lang niet alleen met popsongs waar je vrolijk van wordt, maar laat hij bovendien horen dat hij een prima zanger is.
Wat mij betreft had Oscar Lang een album vol onweerstaanbaar lekkere Beatlesque popsongs gemaakt, maar aan de kant maakt de veelzijdigheid van de Britse muzikant Look Now zo’n interessant album. Look Now is naar verluidt een breakup album, maar dat hoor je er niet aan af. De songs van Oscar Lang geven vooral een goed gevoel en zijn in een aantal gevallen aan de melige kant, zeker wanneer bijzondere stemmetjes worden ingezet zoals in het catchy en opeens weer veel moderner klinkende Blow Ur Cash. Het is misschien een wat bijzonder breakup album, maar absoluut een geweldig popalbum. Erwin Zijleman
