De carrière van Marc Almond duurt inmiddels ruim 30 jaar en kent hoge pieken en diepe dalen. Almond brak aan het begin van de jaren 80 door als zanger van het synthpop duo Soft Cell en begon na de breuk met Soft Cell collega Dave Ball aan een in eerste instantie zeer succesvolle solocarrière. Op de top van zijn roem maakte hij aan het eind van de jaren 80 zijn meest succesvolle en wat mij betreft ook beste soloplaat, The Stars We Are. Na The Stars We Are begon Marc Almond aan een mindere periode. Het succes bleef uit en dat stond niet helemaal los van de kwaliteit van de platen die hij maakte. Almond’s platen met Russische muziek werden in zeer kleine kring geprezen, maar de meeste muziekliefhebbers konden er toch niet zoveel mee. Ik persoonlijk ook niet. In de herfst van 2004 liet Almond bijna het leven bij een zwaar motorongeluk, maar na een lange revalidatie begon hij in 2006 aan zijn tweede jeugd. Dat heeft een aantal aardige platen opgeleverd, al haalde Marc Almond nooit helemaal het niveau van zijn beste platen. Dat doet hij wel op het samen met Michael Cashmore (Current 93) gemaakte Feasting With Panthers; een vervolg op de twee EP’s die de twee in het verleden al maakten. Op Feasting With Panthers zetten Marc Almond en Michael Cashmore een aantal homo-erotische gedichten op muziek. Dat klinkt heel erg pretentieus, maar het levert voor de afwisseling eens prachtige muziek op. Michael Cashmore zorgt op Feasting With Panthers voor de buitengewoon stemmige muziek. Deze is in een aantal songs geïnspireerd door invloeden uit de traditionele Britse folk, maar in de meeste andere songs bijna klassiek van aard. Het zijn klanken die Marc Almond alle ruimte geven om in vocaal opzicht te imponeren en dat doet hij. Op Feasting With Panthers laat Marc Almond horen waarom hij lange tijd werd gerekend tot de beste zangers. De vocalen op Feasting With Panthers blijven over het algemeen keurig tussen de lijntjes en missen de stevige aangezette dramatiek uit het verleden, maar dit komt de kracht van de plaat alleen maar ten goede. Feasting With Panthers is een hele stemmige plaat die ondanks de wat zwaar aangezette muziek en vocalen ook op de achtergrond aangenaam voortkabbelt, al openbaart de magie van de samenwerking tussen Marc Almond en Michael Cashmore zich pas wanneer je de plaat met aandacht beluisterd. Feasting With Panthers laat niet alleen horen dat Marc Almond definitief terug is en nog vele jaren mee kan, maar ook dat de samenwerking tussen Marc Almond en Michael Cashmore naar veel meer smaakt. Erwin Zijleman