Een nieuwe plaat van Madness? Moet dat ? Ja!, of om met de titel van hun nieuwe plaat te spreken: Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da. Natuurlijk houdt de Britse band altijd een plekje in ons hart vanwege de aanstekelijke platen die aan het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80 verschenen (de eerste vier platen van de band mogen inmiddels best klassiekers worden genoemd), maar in tegenstelling tot haar soort- en tijdgenoten (The Specials, The Selector, The Beat) heeft Madness ook de afgelopen twintig jaar nog platen gemaakt die er toe doen. Het in 1999 verschenen Wonderful was op zijn minst heel aardig en het uit 2009 stammende The Liberty Of Norton Folgate was zelfs heel erg goed. Alle reden dus om op zijn minst eens te luisteren naar Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da. De nieuwe plaat van Madness valt in eerste instantie op door de bijzondere hoes die is ontworpen door niemand minder dan Peter Blake; de man die verantwoordelijk is voor de legendarische hoes van Sgt. Pepper’s Lonely Heart Club Band van The Beatles en platenhoezen van onder andere Paul Weller en Oasis, maar hiernaast ook een gerespecteerd kunstenaar is. Ook in muzikaal opzicht is Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da een opvallende plaat. Ondanks het feit dat de band dit keer eens niet heeft gekozen voor haar vaste producers, is Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da een echte Madness plaat, maar het is zeker geen kopie van de platen uit het verleden. Op haar nieuwe plaat grijpt Madness minder vaak terug op het vaste recept dat bestaat uit flink wat delen ska en maakt het aanstekelijke popmuziek die alle kanten op schiet. Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da doet me meer dan eens denken aan de beste platen van Ian Dury, maar dan wel overgoten met het zo herkenbare Madness sausje. Dat sausje is dit keer verrijkt met strijkers en blazers en past net zo goed bij Britse pop als bij Zuid-Amerikaans aandoende muziek. De platen van Madness waren ook in het verleden minder eenvormig dan menigeen denkt, maar Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da is een opvallend veelzijdige plaat. Zowel qua stijl als qua tempo schiet de nieuwe plaat van de Britten alle kanten op en is er eigenlijk maar één constante factor: de opvallend hoge kwaliteit van de muziek van Madness. The Liberty Of Norton Folgate leek drie jaar geleden een positieve uitschieter in het tweede leven van Madness, maar met Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da trekt de band de stijgende lijn door. Met Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da heeft het Madness niet alleen een plaat gemaakt die buitengewoon aangenaam vermaakt, maar heeft het bovendien een plaat gemaakt die je in artistiek opzicht steeds weer weet te verrassen. Oui, Oui, Si, Si, Ja, Ja, Da, Da is hiermee een volgende klassieker in het oeuvre van een helaas te vaak onderschatte band. Erwin Zijleman
