Snowapple - Snowapple

In de categorie opvallende debuten heb ik er weer een. Snowapple bestaat uit drie vrouwen die alle drie prachtig kunnen zingen, maar misschien nog wel mooier samen kunnen zingen. Bij de prachtige stemmen kiezen ze voor uiteenlopende instrumenten, waaronder akoestische gitaar, viool, banjo, glockenspiel, ukelele en accordeon. Dit instrumentarium wordt keer op keer bijzonder smaakvol ingezet, maar staat altijd in dienst van de fraaie stemmen van de drie zangeressen. Op haar debuut kiest Snowapple zo nu en dan voor een wat traditioneel aandoend rootsgeluid dat wel wat doet denken aan de Be Good Tanyas of Po’ Girl, maar Snowapple is ook niet vies van traditioneel aandoende Britse folk (van de vroege jaren 70 terug tot de Middeleeuwen) of van songs met een bijna klassiek tintje. Bij het raden van de thuisbasis van het drietal twijfelde ik afwisselend tussen aan de ene kant de lege vlakten van Canada of de Verenigde Staten en aan de andere kant het Engelse platteland, tot Snowapple in de vijfde tracks opeens op de proppen komt met een Nederlandstalige track. Het is meteen ook de track waar ik het minst goed mee overweg kan (een allergie, ik kan er niets aan doen), maar de thuisbasis van Snowapple is vervolgens geen geheim meer. Het Amsterdamse trio bestaat uit drie zangeressen met een nogal uiteenlopende achtergrond. Una Bergin zocht haar geluk tot dusver in de jazz, Laurien Schreuder was afwisselend operazangeres en zangeres in een gipsyband en Fanny de Ruiter wist zich tot dusver vooral als componist te onderscheiden en heeft een voorliefde voor Franse chansons. Als Snowapple grossieren de drie in prachtig klinkende folky popliedjes met hier en daar een uitstapje naar het verleden van de drie leden van het trio, met een vleugje opera, een Nederlandstalige track en een Franse chanson als meest opvallende stapjes buiten de gebaande paden. De belangrijkste valkuil van Snowapple is teveel focus op mooizingerij en te weinig aandacht voor het popliedje. Het is een valkuil waar het trio een paar keer stevig in dondert, maar desondanks vind ik het debuut van Snowapple een bovengemiddeld goede plaat en daarom een krent uit de pop. De individuele stemmen van Una, Laurien en Fanny zijn keer op keer prachtig en voor de gezamenlijke harmonieën kun je eigenlijk alleen maar smelten. De meeste songs op de plaat zijn prachtig, zowel qua zang als qua instrumentatie, zodat je het trio de paar kleine misstappen snel vergeet. Met Snowapple is het Nederlandse muzieklandschap een uniek trio rijker. De volgende keer wat minder kleinkunst en kitsch en de rootsmuziek heeft er een zeer serieuze smaakmaker bij. Erwin Zijleman