The Flaming Lips - The Terror

The Flaming Lips vieren dit jaar hun dertigjarig bestaan. In deze 30 jaar ging de carrière van de band uit Oklahoma City, Oklahoma, langs hoge pieken en diepe dalen. Na een jarenlang bestaan als cultband (met unieke experimenten als het uitbrengen van een plaat die bestond uit vier cd’s die op hetzelfde moment moesten worden afgespeeld), werd de band aan het eind van de jaren 90 opeens omarmd door met name de Britse muziekpers en voerde het zowel met The Soft Bulletin uit 1999 als met Yoshimi Battles The Pink Robots uit 2002 menig jaarlijstje aan. De sprankelende psychedelische popmuziek van de band bleek bovendien aan te slaan op het podium, waarop de band, mede door flink wat visueel spektakel, wist uit te groeien tot één van de smaakmakers. De afgelopen jaren was de band wat wisselvallig en koos het bovendien wat te vaak voor deels overbodige projecten (waaronder een kerstalbum en een remake van Pink Floyd’s The Dark Side Of The Moon). Met The Terror hebben The Flaming Lips, vier jaar na Embryonic, eindelijk weer een min of meer reguliere plaat gemaakt. The Terror? Dat klinkt niet erg vrolijk en het blijkt een vlag die de lading dekt. The Terror is een aardedonkere plaat die ver is verwijderd van de zonnige muziek die de band een jaar of tien geleden nog maakte. Helemaal nieuw is dit natuurlijk niet, want ook Embryonic liet vier jaar geleden al een behoorlijk donker geluid horen. The Terror is niet alleen een donkere plaat, maar ook een bijzonder ingetogen plaat. Vergeleken met Embryonic is het bovendien een wat minder moeilijke en chaotische plaat. Op The Terror moet de muziek van The Flaming Lips het voor een belangrijk deel van de sfeer hebben en deze sfeer blijkt behoorlijk bedwelmend. Zoals altijd is de band niet bang voor experiment. Zo bevat The Terror een ruim dertien minuten durende song waarin op zich niet zo veel gebeurt, maar desondanks blijft het spannend. Invloeden uit de psychedelica staan centraal op The Terror, maar ook Krautrock heeft flink wat invloed gehad op de nieuwe plaat van The Flaming Lips. Heel makkelijk wordt het daarom niet, maar een ieder die de tijd neemt voor deze plaat wordt hiervoor rijkelijk beloond. In een tijd waarin we vooral hapklare brokken krijgen aangereikt, hebben The Flaming Lips een plaat gemaakt die de fantasie bijna eindeloos prikkelt en die uiteindelijk vrijwel iedere muziekliefhebber op de knieën zal krijgen. The Terror is een aaneengesloten luistertrip die bijna een uur duurt. Het is een luistertrip die steeds weer nieuwe dingen laat horen en uiteindelijk dierbaarder en dierbaarder wordt. Niet te vergelijken met The Soft Bulletin of Yoshimi Battles The Pink Robots maar zeker niet minder goed of indrukwekkend. Humo heeft het maar alvast de plaat van het jaar genoemd en bij Humo zijn ze zeker niet gek. Erwin Zijleman