Rebecca Loebe - Circus Heart

Niets is leuker dan totaal verrast te worden door een nog onbekende muzikant. Het gebeurde me vorige week in de Leidse Qbus op de avond dat de door mij al vele malen geprezen Amanda Pearcy daar op het podium stond. Eerder op de avond betrad ene Rebecca Loebe het podium en dit bleek een bijzonder geval. Rebecca Loebe groeide op in het Zuiden van de Verenigde Staten, tot ze op haar 17e naar Boston verhuisde om daar aan het roemruchte Berklee College of Music te gaan studeren. Na haar afstuderen keerde Rebecca terug naar het Zuiden van de VS en kwam ze uiteindelijk terecht in Austin, Texas. Daar timmert Rebecca Loebe (ze zal inmiddels tegen de 30 zijn) inmiddels al een jaar of tien aan de weg als singer-songwriter, met in 2011 een verhaal dat past in een mooi jongens of meisjesboek. In dat jaar werd Loebe gevraagd om mee te doen aan het eerste seizoen van het op dat moment in Nederland al zeer succesvolle (en bedachte) The Voice. Rebecca Loebe verwachtte er niets van, maar vertrok toch richting L.A. om daar een bijzondere versie van Nirvana’s Come As You Are neer te zetten. Wat Rebecca Loebe totaal niet had verwacht gebeurde: twee stoelen draaiden om. Uiteindelijk kwam Rebecca Loebe terecht in het team van Maroon 5 zanger Adam Levine (die ik vooral ken van het verhaal dat hij lang had uitgezien naar het moment dat zijn verovering Maria Sjarapova in zijn bed zou belanden om er vervolgens achter te komen dat ze in bed heel wat minder luidruchtig en actief was dan op de tennisbaan). Rebecca Loeb vloog na een eveneens fraaie vertolking van Radiohead’s Creep uit The Voice en werd weer de Rebecca Loebe die ze nu nog steeds is. Live was ik zeer onder de indruk van haar alleen met akoestische gitaar uitgevoerde songs en vooral van de bijzonder mooie en veelzijdige stem van de Amerikaanse. Die stem speelt ook op het vorig jaar verschenen Circus Heart een bijzondere rol. Circus Heart is voorzien van een bij vlagen zeer uitbundige productie, waardoor een aantal van de prachtige popliedjes de intimiteit van de live-versies missen, maar desondanks is Circus Heart een plaat die me weet te raken en te betoveren. Rebecca Loebe beschikt over een prachtige stem die zowel zoet en meisjesachtig als donker en doorleefd kan klinken en ze beschikt bovendien over het vermogen om over alles (hoe triviaal dan ook) een mooi verhaal te schrijven. De meeste songs op haar plaat zijn opgewekt en betrekkelijk lichtvoetig, maar ook het leven van een getalenteerde singer-songwriter als Rebecca Loebe gaat wel eens niet over rozen. Circus Heart is uiteindelijk een singer-songwriter plaat die het goed zal doen bij de liefhebbers van het genre die niet vies zijn van een vleugje pop (en daar reken ik mezelf zeker toe). Als ik luister naar deze plaat begrijp ik niet dat Rebecca Loebe niet al lang veel bekender is (zeker gezien de wetenschap dat miljoenen Amerikanen haar aan het werk hebben gezien bij The Voice). Als ik naar Rebecca Loebe luister hoop ik niet alleen dat ze snel met een volgende plaat op de proppen komt, maar hoop ik ook dat ze de volgende keer kiest voor een bonus-cd waarop het moderner klinkende geluid wordt ingeruild voor een traditioneler rootsgeluid. Met een klassieke of in ieder geval klassiek aandoende rootsplaat maakt deze talentvolle dame waarschijnlijk nog veel meer indruk, zeker omdat haar stem de afgelopen jaren alleen maar mooier is geworden (haar inmiddels al uit een aantal cd’s bestaande oeuvre is te beluisteren via Spotify) en haar verhalen nog meer tot de verbeelding spreken. Tot die tijd koester ik het aangename, sprankelende en met enige regelmaat betoverende Circus Heart. Dat heeft Rebecca Loebe in minder dan een week voor elkaar gekregen en dat is bijzonder. Erwin Zijleman