Darla Sinners is een gelegenheidsband die is geformeerd door Herman Ypma (Giant Tiger Hooch, Eins, Zwei Orchestra) en Jeroen Ligter (Giant Tiger Hooch). Het zijn namen die me eerlijk gezegd helemaal niets zeiden en dat geldt overigens ook voor de namen van de andere muzikanten die hebben bijgedragen aan de plaat van Darla Sinners en de bands waaruit deze muzikanten afkomstig zijn (The Felchers, Brezhnev, Yawp, State of Mind en Autoblonde; het zegt me echt niets). Gelukkig gaat het niet om de namen maar om de muziek en die heeft me bijzonder aangenaam verrast.
De achtergrond van Aaron is een mooie. Jeroen Ligter wilde een plaat maken voor zijn peuterzoontje (Aaron) en dook daarom wekelijks met Herman Ypma de studio in. Of het vanaf het begin af aan de bedoeling is geweest om een geweldige plaat te maken weet ik niet, maar ik weet wel dat Aaron een hele mooie plaat is geworden.
Darla Sinners maakt op Aaron muziek die zich niet onmiddellijk in een hokje laat duwen. Het is muziek met flink wat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek, maar het is zeker geen pure rootsmuziek.
Bij beluistering van Aaron moest ik aan van alles en nog wat denken, maar uiteindelijk is R.E.M. de associatie die het meest is blijven hangen. R.E.M. uit de jaren voor de commerciële doorbraak c.q. uitverkoop om precies te zijn. Veel meer dan een associatie is het overigens niet, want de muziek van Darla Sinners lijkt nooit heel veel op die van R.E.M., al is het maar omdat Darla Sinners haar muziek een stuk kleiner en eenvoudiger houdt en daarom in vocaal opzicht niet en in muzikaal opzicht slechts bij vlagen is te vergelijken met de band uit Athens, Georgia.
Aaron duurt maar net iets meer dan een half uur en bevat tien songs. Het zijn tien songs die me eigenlijk direct bij eerste beluistering dierbaar waren, al kon ik niet direct uitleggen wat ik zo goed vond aan Aaron.
Inmiddels weet ik dat wel. Het debuut van Darla Sinners valt op door fraai bijzonder fraai gitaarspel dat tussen roots en American Underground in zit, de rest van de instrumentatie zit vol verrassingen en in vocaal opzicht klinkt de plaat puur en oprecht. Aaron van Darla Sinners is boven alles een plaat die met veel liefde is gemaakt en dat geeft de plaat wat speciaals.
Daarnaast is Aaron van Darla Sinners ook nog eens een plaat die steeds beter wordt. De tien popliedjes op de plaat liggen lekker in het gehoor, maar blijken ook lang te groeien. Steeds hoor ik weer wat anders op het debuut van Darla Sinners. De ene keer valt op hoe lekker het orgeltje met enige regelmaat om het gitaarwerk krult, de andere keer valt op hoe goed de ritmesectie is of hoe mooi de vrouwelijke achtergrondvocalen passen bij warme vocalen van Jeroen Ligter.
Bij veel platen die ik beluister neemt het aantal namen waarmee ik de plaat associeer steeds verder toe, bij beluistering van Aaron blijft er uiteindelijk maar één naam over: Darla Sinners. Ik denk dat ik al die anders bands uit de openingsalinea maar eens moet gaan checken, al weet ik dat een plaat van het kaliber van Aaron uiterst zeldzaam is. Erwin Zijleman
Aaron van Darla Sinners is niet fysiek verkrijgbaar, maar kan in digitale vorm worden verkregen via bandcamp (https://darlasinners.bandcamp.com/album/aaron). Je mag zelf bepalen wat je er voor over hebt.