25 september 2015

Noah Gundersen - Carry The Ghost

Inmiddels toch al ruim een maand één van mijn favoriete platen van het moment, maar nu pas officieel uit in Nederland. Daarom op herhaling, de prachtplaat van Noah Gundersen.

De Amerikaanse singer-songwriter Noah Gundersen maakte vorig jaar flink wat indruk met zijn officiële debuut Ledges, dat uiteindelijk kon worden geschaard onder de beste rootsplaten van het afgelopen jaar. 

Ledges, dat me meer dan eens deed denken aan de betere platen van Ryan Adams, bleek een vrij traditionele rootsplaat zonder al te veel tierelantijntjes, al gaven de invloeden uit de gospel en het buitengewoon fraaie vioolspel van zus Abby het officiële debuut van Noah Gundersen absoluut een eigen geluid. 

Voor opvolger Carry The Ghost kon Noah Gundersen beschikken over een ruimer budget en dat is te horen. Carry The Ghost klinkt bij vlagen voller en rijker dan Ledges en pakt af en toe uit met een bijna groots klinkend geluid, waarin gelukkig nog steeds een plekje is ingeruimd voor de viool en cello van Abby Gundersen. 

Tegenover de wat grootser aandoende songs staan nog altijd volop uiterst intieme rootssongs waarin de bijzondere vocalen van Noah Gundersen de meeste aandacht krijgen. Vorig jaar was lang niet iedereen overtuigd van de vocale kwaliteiten van de Amerikaan, maar persoonlijk vind ik zijn emotievolle en soms fluisterzachte vocalen prachtig. 

Invloeden uit de gospel zijn nauwelijks te horen op Carry The Ghost en zijn vervangen door een breed spectrum aan invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek (met een hoofdrol voor de countryrock uit de jaren 70) en daarbuiten. 

Ook in de wat meer ingetogen tracks kan de muziek van Noah Gundersen overigens behoorlijk uit de bocht vliegen, maar veel songs op de plaat hebben gelukkig de beklemmende intimiteit van het zo bewierookte debuut. Carry The Ghost is hierdoor een plaat die je makkelijk bij de strot grijpt, maar het is ook een plaat die door alle dynamiek nog lang blijft verrassen. 

Ook bij beluistering van Carry The Ghost moet ik met enige regelmaat denken aan de platen van Ryan Adams, maar zo goed als Noah Gundersen op zijn nieuwe plaat is Ryan Adams al heel lang niet meer geweest. 

Carry The Ghost is een aardedonkere plaat van een enorme schoonheid, die uiteindelijk nog stukken beter is dan het al zo goede debuut. Wat een prachtplaat. Erwin Zijleman

Koop bij bol.com   Koop bij bol.com