In het prachtige tweede seizoen van de HBO serie True Detective werd ik gegrepen door de nachtclubzangeres die buitengewoon desolate songs vertolkte, waarmee ze de toch al aardedonkere serie voorzag van nog wat meer zwart. Deze nachtclubzangeres werd gespeeld door de Amerikaanse singer-songwriter Lera Lynn. Deze Lera Lynn bleek twee prachtige platen op haar naam te hebben staan, waarvan ik The Avenues besprak op deze BLOG.
Onlangs verscheen de soundtrack bij True Detective en hierop staan maar liefst vijf songs van Lera Lynn. Het zijn songs die nog net wat donkerder en desolater zijn dan de songs op The Avenues en mede hierdoor maken ze nog net wat meer indruk.
Het zijn songs die je meedogenloos bij de strot grijpen. Het zijn songs die goed zijn voor kippenvel en af en toe een koude rilling. Het zijn songs waarvan ik er nog graag nog veel meer zou hebben, maar de soundtrack bij True Detective is beter dan niets.
Die soundtrack is ook verder best de moeite waard, want met de songs van Leonard Cohen, Nick Cave, John Paul White, Bonnie ‘Prince’ Billy en The Handsome Family is helemaal niets mis.
De songs van Lera Lynn zijn echter met afstand het mooist. Iedere keer dat ik ze hoor ben ik er nog wat meer door gegrepen en nog wat meer in de ban van de desolate muziek van Lera Lynn. Nog een paar van dit soort songs erbij en Lera Lynn heeft een jaarlijstjesplaat in handen. Erwin Zijleman
