Ik was vorig jaar zeker niet direct overtuigd van de kwaliteiten van Gloria van Broeder Dieleman, maar uiteindelijk deed de plaat toch wat met. Het feit dat de muziek van het alter ego van Tonnie Dieleman totaal anders was dan alle andere muziek die ik in de platenkast heb staan speelde hierbij zeker een rol. Vorige week verscheen Uut De Bron en deze plaat blijkt nog wat unieker dan zijn voorganger. Dat heeft deels te maken met de vorm, de plaat wordt gecombineerd met een fraai boek met alle teksten van Broeder Dieleman, maar ook de muziek is verre van alledaags.
Uut De Bron laat 50 minuten muziek horen en het is feitelijk één lange track. Het is muziek die voor een deel bestaat uit opgenomen gesprekken en natuurgeluiden en voor een deel uit fraaie instrumentale passages en de bijzondere folksongs die we van Broeder Dieleman kennen.
Het aantal echte songs komt niet veel verder dan een handjevol, waardoor je even de tijd nodig hebt om te wennen aan de nieuwe plaat van Broeder Dieleman. Uut De Bron neemt flink de tijd voor fluitende vogels, wassend water of uiterst subtiele instrumentale passages. Het zorgt er voor dat Uut De Bron een plaat is die volledig onthaast.
Broeder Dieleman eert ook op zijn nieuwe plaat Zeeuws-Vlaanderen en het zou het Zeeuws-Vlaanderen van 150 jaar geleden kunnen zijn. Een tijd zonder al te veel afleiding, een tijd waarin werken op het land centraal stond, een tijd waarin de avondmaaltijd uitsluitend uit Hollandse pot bestond en een tijd waarin de leefwereld een flink stuk kleiner en eenvoudiger was dan op het moment.
De soundscapes en instrumentale passages geven Uut De Bron een beeldend karakter. Ry Cooder had ooit maar een paar akkoorden nodig om de leegheid van de Texaanse woestijn te vangen in muziek en zo vangt Broeder Dieleman Zeeuws-Vlaanderen in uiterst sobere instrumentale passages.
Uut De Bron is een plaat waarvoor je moet gaan zitten. Een plaat waaraan je jezelf over moet geven. Als je dit niet doet is Uut De Bron niet veel meer dan wat geruis op de achtergrond. Als je het wel doet is het een plaat die zich heel langzaam opdringt, maar vervolgens steeds meer schoonheid prijs geeft.
Schakel alle apparaten om je heen uit, zet de verwarming wat lager, steek een kaarsje op en geniet van het bijzondere muzikale universum van Broeder Dieleman. Het vergt wat, maar wat krijg je er veel voor terug. Erwin Zijleman
