Angel Deradoorian was de afgelopen jaren te horen op platen van onder andere Dirty Projectors, Slasher Flicks en Flying Lotus, maar maakte eerder dit jaar als Deradoorian haar eerste soloplaat. The Expanding Flower Planet is een krankzinnige maar ook buitengewoon fascinerende plaat geworden.
Deradoorian gaat op haar eerste soloplaat aan de haal met invloeden uit de wereldmuziek, complexe ritmes en volop bijzondere geluiden. Het levert een fascinerend muzikaal landschap op waarin werkelijk van alles gebeurt en waarin je constant op het verkeerde been wordt gezet.
Angel Deradoorian voorziet de bijzondere klanken en tegendraadse ritmes van overtuigende en over het algemeen makkelijk in het gehoor liggende vocalen, wat zorgt voor een bijzonder contrast. Dat contrast is overigens ook in de vocalen zelf te vinden, want de mooi verzorgde vocalen worden heel incidenteel afgewisseld met ruwe kreten of ontsporende koortjes.
The Expanding Flower Planet is zeker geen alledaagse plaat, maar heel ontoegankelijk is de muziek van Deradoorian ook weer niet. De Amerikaanse muzikante met Armeense roots begint meer dan eens aan een popliedje met een kop en een staart, maar slaat vervolgens zoveel wegen in dat je het spoor wel eens bijster bent. Heel vervelend is dat niet, want er is heel veel moois te horen op The Expanding Flower Planet.
Het afwisselend organisch en elektronisch klinkende geluid op de plaat is lang niet altijd terug te brengen tot benoembare instrumenten, wat het magische effect van deze plaat nog eens versterkt.
In alle wegen die Deradoorian in slaat komt ze de nodige invloeden tegen. De invloeden uit de wereldmuziek heb ik al benoemd, maar The Expanding Flower Planet citeert ook net zo makkelijk uit de Krautrock, de klassieke muziek of de hedendaagse indie-rock of avant garde.
Het debuut van Deradoorian klinkt uiteindelijk totaal anders dan elke andere plaat die je dit jaar hebt gehoord en dat is een groot goed. Heel lang wist ik niet of ik het nu mooi moest vinden of niet, maar bijzonder was het vanaf de eerste luisterbeurt. Nu enkele puzzelstukjes op hun plek zijn gevallen hoor ik ook de schoonheid van de plaat. Die kan nog wel eens flink gaan groeien, want ook na talloze keren horen liggen de meeste puzzelstukjes nog los. Erwin Zijleman
