01 augustus 2016

Best of 2016 ... so far: 18, Sarah Jarosz - Undercurrent

Behoorde al op zeer jonge leeftijd tot de smaakmakers van de Amerikaanse bluegrass, maar inmiddels bestrijkt ze op indrukwekkende wijze een breed palet binnen de Americana. Grootse plaat die echt alleen maar beter wordt. Ook geschikt voor liefhebbers van alternatievere Americana.

De in Austin, Texas, geboren muzikante Sarah Jarosz werd vorige maand pas 25, maar heeft inmiddels al een heel muziekleven achter zich. 

Op haar twaalfde stond ze als snarenwonder al op het podium met diverse grootheden uit de bluegrass, op haar zestiende debuteerde ze zeer verdienstelijk met het op het gerenommeerde Sugar Hill label uitgebrachte en zeer fraaie Song Up In Hear Head en ook met het in 2011 verschenen Follow Me Down en het uit 2013 stammende Build Me Up From Bones maakte de jonge Sarah Jarosz veel indruk. Heel veel indruk zelfs. 


Inmiddels zijn we weer drie jaar verder en mogen we spreken van een gelouterde muzikante. De tegenwoordig in New York woonachtige Sarah Jarosz liet op het geweldige Build Me Up From Bones al horen dat ze binnen de Amerikaanse rootsmuziek op een breed terrein uit de voeten kan en dat terrein is op Undercurrent alleen maar breder geworden. 


Dat betekent overigens niet dat er heel veel veranderd is. Ook op Undercurrent laat Sarah Jarosz weer horen dat ze meerdere snareninstrumenten (banjo, mandoline, gitaar) tot in de perfectie beheerst en dat ze ook nog eens beschikt over een geweldige stem. De Amerikaanse singer-songwriter omringt zich inmiddels al een aantal jaren met dezelfde muzikanten en deze zijn ook op Undercurrent van de partij. 


Op de plaat zijn wat minder gastmuzikanten te horen dan op de vorige plaat, maar met bijdragen van onder andere Sara Watkins, Aoife O'Donovan, Luke Reynolds, Parker Millsap en Jedd Hughes valt er voor de liefhebber van Amerikaanse rootsmuziek niets te klagen. Persoonlijk hoor ik Sarah Jarosz misschien nog wel het liefst in haar duppie, zoals in de mooiste songs op de plaat (Early Morning Light, Everything to Hide, Take Another Turn en Jacqueline). 


Bluegrass was de eerste liefde van Sarah Jarosz en die liefde houdt de Amerikaanse ook op Undercurrent in ere, al hebben invloeden uit de folk en country zeker aan invloed gewonnen en duiken er ook wat jazzy invloeden op. 


De instrumentatie op de plaat is ingetogen maar echt wonderschoon. In de instrumentatie staan de snareninstrumenten centraal, maar ook de subtiele bijdragen van andere instrumenten zijn bijzonder trefzeker. 


Het past allemaal prachtig bij de stem van Sarah Jarosz, die de afgelopen drie jaar zeker aan kracht en doorleving heeft gewonnen. In een aantal songs op Undercurrent steekt Sarah Jarosz de helaas weinig productieve Gillian Welch naar de kroon met prachtige bijna verstilde songs, maar op haar nieuwe plaat vindt de jonge Amerikaanse muzikante ook aansluiting bij andere genres binnen de Americana. 


Undercurrent is wel een plaat die je met volledige aandacht moet beluisteren, maar als je dit doet valt er verschrikkelijk veel moois te ontdekken en is kippenvel zeker niet uit te sluiten. Sarah Jarosz zal wel een keer stoppen met groeien, maar vooralsnog is de groei die ze ook op Undercurrent weer laat horen bijzonder indrukwekkend. Voor mij een jaarlijstjesplaat. Erwin Zijleman