En nog een die niet kan wachten op het einde van de zomerstop. Goudeerlijke rootsplaat van dit bijzondere tweetal, dat met minimale middelen een maximaal effect sorteert.
De tweede plaat van het Amerikaanse duo (in 2012 verscheen hun debuut Seed Of A Pine) wist uiteindelijk zelfs de nodige jaarlijstjes te halen, maar om onduidelijke redenen ben ik nooit toegekomen aan Maritime.
Het onlangs verschenen Off-Grid Lo-Fi is dan ook mijn eerste kennismaking met de muziek van het duo en het is een kennismaking die naar veel meer smaakt.
Off-Grid Lo-Fi werd, net als zijn voorganger, opgenomen in een blokhut ver van de bewoonde wereld (niet dezelfde blokhut overigens). Dave McGraw en Mandy Fer hadden hier de beschikking over bescheiden middelen, maar ik moet zeggen dat Off-Grid Lo-Fi fantastisch klinkt. Het lijkt af en toe wel of de twee tussen de schuifdeuren in de woonkamer staan te spelen, wat van de beluistering van de plaat een bijzondere ervaring maakt.
De muziek van het duo is vaak uiterst ingetogen, maar kan af en toe ook wel uit de bocht vliegen. Dave McGraw speelt akoestische gitaar en zorgt incidenteel voor percussie, terwijl Mandy Fer naast de akoestische gitaar ook de elektrische variant en de banjo bespeelt. De instrumentatie is over het algemeen ingetogen, maar dat weerhoudt de twee er niet van om indruk te maken met geweldig snarenwerk.
Bij dit snarenwerk komen de vocalen van Dave McGraw en met name Mandy Fer. Laatstgenoemde beschikt over een warme en heldere stem die gemaakt lijkt voor Americana en die de songs op Off-Grid Lo-Fi stuk voor stuk naar een hoger plan tilt. Ook met de stem van Dave McGraw is overigens helemaal niets mis, maar ik hou nu eenmaal meer van vrouwenstemmen.
De meeste songs op de plaat bevatten vooral invloeden uit de folk, maar wanneer Mandy Fer naar de elektrische gitaar grijpt en opeens stevig uithaalt, past de muziek van het Amerikaanse man-vrouw duo niet meer uitsluitend in dit hokje.
In de sobere en zich langzaam voortslepende songs doet Off-Grid Lo-Fi soms wel wat denken aan de muziek van Gillian Welch en Dave Rawlings, maar over het algemeen genomen is de muziek van Dave McGraw en Mandy Fer flink wat uitbundiger en draagt deze muziek wat meer plezier uit.
Ik mag de vorige twee platen van het duo in eerste instantie gemist hebben, maar Off-Grid Lo-Fi heb ik onmiddellijk omarmd en heeft inmiddels gezelschap gekregen van de twee al even goede voorgangers. Live schijnt het tweetal ook diepe indruk te maken, maar voorlopig doe ik het even met deze goudeerlijke en bijzonder overtuigende plaat. Erwin Zijleman
