Til They Bang On The Door van de Amerikaanse singer-songwriter Lucy Woodward (die vooralsnog vooral bekend is als achtergrondzangeres en de songs die ze voor anderen schreef), wordt al een tijdje zeer actief gepromoot door een lezer van deze BLOG. Hoewel ik vrijwel direct gegrepen werd door de plaat, heeft het uiteindelijk even geduurd voor ik een duidelijke mening had over de vierde plaat van deze Lucy Woodward.
Til They Bang On The Door overtuigt op het eerste gehoor heel makkelijk. Lucy Woodward beschikt over een geweldige stem vol soul en gevoel. Het is een stem die prachtig ingetogen kan klinken, maar de Amerikaanse kan ook stevig uithalen, zoals het een soulzangeres betaamt.
Ook in muzikaal opzicht klopt alles op Til They Bang On The Door. Producers Michael League (ook bassist van Snarky Puppy) en Henry Hey hebben de plaat voorzien van een zonnig en broeierig geluid, dat dankzij de inzet van gitaren, orgels, blazers en strijkers prachtig vol klinkt, maar ook subtiel kan klinken wanneer dat nodig is. Ook over de invloeden uit de jazz, blues, soul en rhythm & blues heb ik helemaal niets te klagen.
Til They Bang On The Door beschikt hiermee over ruim voldoende krachtige wapens om je van je sokken te blazen, maar Lucy Woodward is ook zeker niet vies van invloeden uit de pop, wat liefhebbers van de pure muziek uit bovengenoemde genres mogelijk kan afschrikken. Hier en daar vond ik Til They Bang On The Door bij eerste beluistering eerlijk gezegd ook net wat te hitgevoelig of zelfs pompeus, waarbij het niet helpt dat de plaat opent met twee tracks waarin de pop domineert.
Eenmaal overtuigt van de kwaliteiten van Lucy Woodward gaat Til They Bang On The Door er echter in als koek en neem ik de paar misschien net wat te aanstekelijke deuntjes graag voor lief. In de andere tracks overtuigt Lucy Woodward immers met vocalen die uit de tenen komen, sterke songs en een fraaie en veelkleurige instrumentatie die haar geweldige stem perfect ondersteunt.
Hier en daar stijgt Lucy Woodward tot grote hoogten en komt Back To Black van Amy Winehouse binnen bereik. Door deze momenten ben ik inmiddels gevallen voor de muzikale charmes van Lucy Woodward (die naast een zwak voor pop ook een zwak heeft voor stokoude muziek). Til They Bang On The Door smaakt uiteindelijk naar meer. Naar veel meer. Erwin Zijleman
